Filmfocus – 4 maart 2016

Dood en liefde
chasse.nl
filmfoyer.nl
plazafutura.nl
Drie Brabantse filmtheaters (Chassé Cinema, Filmfoyer Tilburg en Plaza Futura) vertonen tussen 18 januari en 12 april wekelijks een inhoudelijk maar ook cinematografisch interessante gayfilm. milk van Gus van Sant opent de reeks. De speelfilm is gebaseerd op het levensverhaal van Harvey Milk, die de eerste openlijke homoseksueel was in een belangrijke wetgevende functie in San Francisco. In 1978, een jaar na zijn verkiezing, werd hij vermoord. Een naam die ook een belletje doet rinkelen is Eytan Fox (yossi & jagger, walk on water). Van de Israëlische regisseur staat the bubble (2006) op het programma. De film portretteert een vriendengroepje in Tel Aviv. Ook te zien is het fraaie, verstilde Argentijnse drama la león (Santiago Otheguy, 2007), dat zich in een soort mega-Biesbosch afspeelt. Niet minder fraai is het eveneens Argentijnse xxy (Lucia Puenzo, 2007) over een vijftienjarige hermafrodiet. En ook Argentijns is pala quemada (Marcelo Piñeyro, 2000). De film gaat over het waar gebeurde verhaal van twee geliefden, die in de jaren vijftig in Buenos Aires banken beroven. Luchtiger films zijn brideshead revisited (Julian Jarrold, 2008), de filmremake van de serie, nina’s heavenly delights (Pratibha Parmar, 2006), een feelgood film over een Engels-Indiase vrouw die in Glasgow het restaurant van haar vader overneemt, juste une question d’amour (Christian Faure, 2000), over een jongen die worstelt met zijn coming out, en butterfly (Yan Yan Mak, 2004), over een in haar huwelijk vastgelopen vrouw die terugdenkt aan betere lesbische tijden.

Anders neuken
filmhuis-lumen.nl
Ook filmhuis Lumen in Delft vertoont onder de titel Delfts Film Gayvenement van 26 februari t/m 1 maart een aantal gayfilms. Ook hier ontbreekt Gus van Sants milk niet. Verder zijn te zien: the picture of dorian gray (Duncan Roy, 2006), een adaptatie van Oscar Wilde’s roman; fucking different (Jörg Andreas, Eva Bröckerhoff, 2005), een verzameling korte Duitse films; benzina (Monica Stambrina, 2001), een Italiaanse roadmovie over twee vriendinnen; en de klassieker pink narcissus (James Bidgood, 1971), over de erotische fantasie van een jongen.

Tarzan en Superman
filmhuisdenhaag.nl
Filmhuis Den Haag pakt van 12 februari t/m 1 maart flink uit met een bijna dertig films tellend programma met stripverfilmingen. De samenstellers gaan ver terug in de geschiedenis, want de eerste film is tarzan of the apes uit 1918. Daarin slingert Johnny Weismullers voorganger Elmo Lincoln aan lianen door de jungle. Stripverfilmingen werden lange tijd als kinderachtig gezien. Dat veranderde in de laatste decennia van de vorige eeuw. Een keerpunt was superman, the movie in 1978, waarin Christopher Reeve met een rode cape door de ruimte vliegt. De film, waarin ook Marlon Brando, Gene Hackman en Terence Stamp zijn te zien, was een enorm kassucces. Het hek was geopend en er kwamen meer stripverfilmingen, zowel animatie als live-action. Een kleine greep: akira (Katushiro Otomo, 1988), princess mononoke (Hayao Miyazaki, 1997) en de Superman- en Spiderman-verfilmingen. Natuurlijk ontbreekt ook de Robert Crumb-verfilming american splendor (Shari Springer Berman, 2003) niet. Dat Hollywood niet het alleenrecht heeft op stripverfilmingen, moet blijken uit Asterix- en Kuifje-verfilmingen. Voor wie het allemaal te mainstream vindt: er zijn ook cultfilms, waaronder danger: diabolik (Mario Bava, 1967) en immortel (Enki Bilal, 2004).

american splendor in Filmhuis Den Haag

Geen tien maar elf
melkweg.nl
Het filmtijdschrift Skrien presenteert van 5 t/m 25 februari in de Melkweg elf films die het cinefiele bloed van de redactie vorig jaar sneller deden stromen. Veel films kennen we van oudejaarslijstjes, maar de nummer één is een verrassing: the mourning forest (Naomi Kawase). De film over een altzheimerpatiënt die met een verpleegster in een bos verdwaalt, was vorig jaar op bescheiden schaal in de Nederlandse filmtheaters te zien. De andere tien films zijn: persepolis, stellet licht, secret sunshine, there will be blood, lady chatterley, no country for old men, le silence de lorna, la graine et le mulet en the darjeeling limited.

the mourning forest in De Melkweg

Kijk uit: een advocaat
lumiere.nl
Filmtheater Lumière presenteert van 2 t/m 6 februari onder de titel ooggetuige een juridisch filmfestival. Het vijf films tellende programma werpt vooral een treurige blik op de advocatuur. In Sidney Lumets klassieker 12 angry men laat een jury die over het lot van een van moord verdachte tiener beslist zich meeslepen door vooroordelen en emoties. In michael clayton (Tony Gilroy, 2007) wordt een advocaat die zich laat leiden door zijn geweten door collega’s onder druk gezet soepeler te opereren. In north country (Niki Caro, 2005) zoekt een op haar werk seksueel misbruikte vrouw juridische steun. In the rainmaker (Francis Ford Coppola, 1997) — verfilming van John Grishams roman — loopt een jonge advocaat met zijn idealen hard tegen de werkelijkheid aan. En in intolerable cruelty trouwt een vrouw een steenrijke advocaat met de bedoeling zo snel mogelijk van hem te scheiden en hem kaal te plukken. Rechtenstudenten mogen in Lumière deze films gratis zien. Als het u niet lukt om u voor rechtenstudent uit te geven bij de kassa, kunt u de films beter niet gaan zien, want dan bent u toch niet geschikt voor de advocatuur.

michael clayton in Maastricht

Himalaya zonder clichés
himalayafilmfestival.nl
Filmtheater Griffioen in Amstelveen organiseert 14 en 15 februari het Himalaya Filmfestival. Op het programma staan ruim veertig films over alle aspecten van het leven in de streken rond de Himalaya. Pakistan, Nepal, Tibet, Kasjmir en Bhutan roepen tegenwoordig vooral associaties op met terrorisme en ander geweld. De nieuwe clichés verdringen de oude over eeuwige wijsheid en ongerepte levenswijzen in de Himalayaregio. Maar de werkelijkheid is complex, want de landen rond de Himalaya hebben lange en ingewikkelde geschiedenissen. Ook onderscheiden de bevolkingsgroepen zich cultureel sterk van elkaar. Het Himalaya Filmfestival, waarvan het programma op dit moment van schrijven nog niet bekend is, wil deze complexiteit zichtbaar maken. In de woorden van de organisatoren: ‘We hopen u te laten zien dat het ware gezicht van de Himalaya-regio pas zichtbaar wordt als we verder kijken dan de stereotypen. Dit filmfestival geeft u de kans om, door middel van uitstekende films en documentaires de Himalaya-regio te ontdekken om verder te reizen dan het beeld van de streek dat u in gewone films krijgt voorgeschoteld en om kennis te maken met haar fascinerende diversiteit en haar unieke karakter.’

Duistere films
duistere-openbaringen.net
Behoefte aan een beetje griezelige duisternis? Van 5 t/m 8 februari presenteert het filmplatform Broet, dat gevestigd is in de hal SBX op het voormalige Philips-terrein Strijp S in Eindhoven, de vierde editie van het jaarlijkse filmfestival Duistere Openbaringen. Het festival richt zich op Nederlandse en Vlaamse speelfilms met een ‘duistere lading’. Alles is toegestaan — van realisme tot fantasie — als de filminhoud maar duister is. De openingsfilm is taxandria van Mark Weistra, waarin een familie na de dood van oma bij elkaar komt. Al snel zijn de familieleden in de greep van paranoia en angst. Verder staat op het programma het zombie-epos horizonica van Ramon Etman. Ook te zien: de horrorthriller: lenteveld van Lennard Cozijn. Tot de bijprogramma’s behoort onder meer een presentatie van het special effectsbedrijf dat meewerkte aan Tim Oliehoeks spion van oranje. Suzy Terror geeft een workshop in special make-up effects. Jan Doense, ex-directeur van het Amsterdam Fantastic Filmfestival, is voorzitter van de jury die in elf categorieën prijzen heeft te vergeven.

Best of fest
debalie.nl
De Balie in Amsterdam presenteert 6 en 7 februari de beste films uit de landelijke (Duitse) en de internationale competitie van het Oberhausen festival. Het hart van het programma is de documentaire on the third planet from the sun, dat de prijs van de stad Oberhausen won. De drie kwartier durende film portretteert een groep boeren in Noord-Rusland in hun poging om een halve eeuw geleden door bomproeven vernietigde landbouwgrond te herstellen. Daarnaast zijn nog vier korte films te zien. Totale lengte van het programma is ruim anderhalf uur.

Handschap
filmbank.nl
De Filmbank, de organisatie die de experimentele film promoot, organiseert ieder kwartaal een thematisch programma van verwonderende, verbijsterende, amusante en verpletterende korte films. In februari gaat de 22e Filmbanktour van start. Onder de titel Handscape bevat het programma, dat door de filmtheaters rouleert, zes korte films, die vragen oproepen over de menselijke poging landschappen en omgevingen naar de hand te zetten. Te zien zijn: oh great now look what happened (Gebrand Burger, Tijmen Hauer, 2007), zinc garden (Michiel van Bakel, 2004), idyll (Esther Urlus, 2006), van de koele meren des doods (Jeroen Eisinga, 2004), schoolplein (Marc Schmidt, Judith Vreriks, 2005) en ….. .:.:…:::ccccoccoooo:: . (Ben Pointeker, 2006).

Pools, Italiaans en Zwitsers
filmfestivalrotterdam.com
Het filmfestival in Rotterdam presenteert zoals ieder jaar drie retrospectieven van filmmakers. Dit jaar zijn die van de Pool Jerzy Skolimovski, de Italiaan Paolo Benvenuti en de Zwitser Peter Liechti. Skolimovski (1938) leverde in de jaren vijftig en zestig bijdragen aan scripts van Roman Polanski en Andrzej Wajda, maar verruilde halverwege de jaren zestig Polen voor de Verenigde Staten en Frankrijk. Vanaf de jaren tachtig maakte hij ook weer films in Polen. Skolimovski is ook acteur. Hij was onder meer te zien in Julian Schnabels before night falls en eastern promises van David Cronenberg. De regisseur won veel prijzen, waaronder in Cannes de prijs voor beste script met moonlighting (1982) en de Gouden Beer in Berlijn voor le départ (1967).
Paolo Benventui (1946) is een laatbloeier, want hij maakte pas twintig jaar geleden met il bacio di giuda zijn speelfilmregiedebuut. Vorig jaar maakte hij zijn zesde film: puccini e la faciulla. Het filmfestival vertoont zijn zes speelfilms en ook zeven korte films. Cameraman, scenarist en regisseur Peter Liechti (1951) bouwde de laatste vijfentwintig jaar een eigenzinnig oeuvre op van experimentele, middellange documentaires en speelfilms. Essayistisch gebruik van beeld en geluid is kenmerkend voor zijn benadering.

before night falls op Filmfestival Rotterdam

De Turken komen
filmfestivalrotterdam.com
Het zal niemand ontgaan dat in de Turkse cinema de laatste tien jaar interessante makers aan het werk zijn, met als bekendste Nuri Bilge Ceylan (uzak, iklimler) en Yesim Ustaoglu (journey to the sun, waiting for the clouds). In hun voetsporen volgen jongeren als Kazom Öz (the storm) en Mehmet Bahadir Er & Maryna Gorbach (black dogs barking). Onder de titel Young Turkish Cinema vertoont het filmfestival in Rotterdam een retrospectief van recent werk van de grondleggers en de nieuwe talenten van de huidige Turkse cinema.

uzak op Filmfestival Rotterdam

Cybernetisch
impakt.nl
Joost Rekveld houdt zich al bijna twintig jaar bezig met het maken van abstracte films en lichtinstallaties. Zijn films zijn vaak geïnspireerd door zijpaden in de geschiedenis van wetenschap en technologie, met name die van de optica en het perspectief. De laatste tijd verraadt zijn werk ook interesse in cybernetica, artificial life en robotische architectuur. Abacadabra? De maker komt het 28 januari zelf uitleggen tijdens Impakt Event #37 in ’t Hoogt in Utrecht na de vertoning van zijn nieuwe film #37. De film is op het filmfestival in Rotterdam genomineerd voor de Tiger Award voor beste korte film.

Upload Cinema
uploadcinema.nl
Welkom in de toekomst. ‘Het griezeligste aan Stanley Kubricks ideeën [in 2001: a space odyssey, 1968] was niet dat computers zich als mensen begonnen te gedragen, maar dat mensen zich als computers begonnen te gedragen. We beginnen informatie te verwerken alsof we onderdeel uitmaken van een netwerk; het gaat allemaal om de snelheid waarmee we data weten te vinden en kunnen lezen. We dragen onze intelligentie over op de machine en de machine draagt zijn manier van denken op ons over.’
Aldus Nicholas Carr in het meest recente nummer van Wired over de ‘Terryfying future of computing’. Dat de toekomst angstaanjagend of op z’n minst spannend is, HA!, dat is al zo lang het medium bestaat voer voor filmmakers. De sciencefictionfilm is al zo oud als het genre, met de ruimtereizen van filmtovenaar Géorges Méliès naar de maan en de sterren om te beginnen.
Het zou nog wel een paar decennia duren voordat zijn dromen ook werkelijkheid werden en toen bleek het er op de maan toch een pietsie anders uit te zien dan op de glimlachende kaasbol die hij in zijn atelier bij elkaar had geknutseld, maar het begin was er.
Hoe ideaal film is om de toekomst te dromen en vervolgens te visualiseren, is het thema van de februari-editie van de maandelijkse Upload Cinema-club, die elke eerste maandag van de maand in het Amsterdamse Uitkijk-theater plaatsheeft. Leek Steven Spielbergs visioen van Tom Cruise die in minority report (2002) als een dirigent een handschoengedreven reuzeninterface bestuurt filmische toekomstmuziek van het beste soort, inmiddels heeft het Amerikaanse bedrijf Oblong Industries in de vorm van de G-Speak daadwerkelijk zo’n ding ontwikkeld (oblong.com). Maar wat was er nu eerst, feit of fictie? Bestuurt de fantasie de wetenschap of andersom? Want Spielberg liet zich voor de verfilming van Philip K. Dicks verhaal inspireren door lopend onderzoek aan het Massachusetts Institute of Technology.