Actie! Op de set van Bloody Marie

Datum 15-08-2018
Auteur Jan Pieter Ekker en Bob Bronshoff
Thema Actie!Filmkrant 412 IFFR
Gerelateerde Films Bloody Marie
Deel dit artikel

Actrices Alexia Lestiboudois, Kim Hertogs en Susanne Wolff kijken toe terwijl key-grip Antoine Petiet een paaldanspaal losschroeft. Links cameraman-regisseur Lennert Hillege en opnameleider Germain Meser; rechts regisseur Guido van Driel en camera-assistenten Ralph van Reijsen, Robin van Bussel en Deen van Liempd. Foto: Bob Bronshoff

Gein-Zuid 9, 1391 GT Abcoude, 12 maart 2018, 15.07 uur

“Cut!”, roept cameraman Lennert Hillege streng. “Het was niet stil. Er klonk boven gestommel.” “We doen het shot dat Teun om de hoek kijkt nog een keer”, valt regisseur Guido van Driel hem bij. “Okee, huppakee.”

In een vrijstaande boerderij in Abcoude vinden opnamen plaats van Bloody Marie, de opvolger van Guido van Driels veelgeprezen speelfilmdebuut De wederopstanding van een klootzak (2013), gebaseerd op zijn eigen strip Om mekaar in Dokkum. Het script schreef de schilder, illustrator en striptekenaar Van Driel samen met Hillege, zijn vaste cameraman, die ook De wederopstanding van een klootzak, zijn NTR Kort! Chauffeur (2013) en zijn televisiefilm Groen is toch de mooiste kleur voor gras (2007) fotografeerde.

In Bloody Marie draait het om de ooit succesvolle striptekenares Marie Wankelmut, die tussen de prostituees op de Amsterdamse Wallen woont en van het ene conflict in het andere belandt. Een gruwelijk ontnuchterende gebeurtenis bij haar directe buren dwingt het ongeleide drankorgel om in actie te komen.

Marie Wankelmut (de Duitse actrice Susanne Wolff, eerder te zien in Morgen hör ich auf, 2016) staat in een bordeelrode kamer naast de prostituees Iliana (de Belgische Alexia Lestiboudois – witblonde bobpruik, gehaakt niemendalletje, kort leren rokje) en Radka (de Vlaamse actrice Kim Hertogs – hoge laarzen, strakke broek). Achter haar op de schoorsteenmantel staat een roze neonmond, aan de breedste muur hangt een foto van roze flamingo’s. Links staan drie blinkende paaldanspalen, op de houten (krakende) vloer liggen een bebloed aardappelschilmeisje en een bebloede prop watten.

“I have no idea what we’re doing”, zegt Wolff. “Same, same. For you nothing changes”, riposteert Hillege, terwijl hij, met zijn camera op zijn schouder, de drie actrices weer in de juiste positie voor de schoorsteenpositie manoeuvreert. “Jij iets meer met je schouders zo, en jij iets meer naar voren.” En tegen Luijkx, die de crimineel Ferry speelt: “Het was prima, Teun.” Van Driel – wollen mutsje, koptelefoon, tandenstoker in zijn mondhoek – ziet dat het goed is en nestelt zich weer achter zijn monitor in een piepklein gangetje buiten beeld. Uit de rookmachine komen drie pufjes rook.

“Okee jongens, volledige stilte! Ook boven! Opnamen!”, roept de opnameleider. Luijkx steekt zijn besnorde hoofd weer om de hoek van de deur en neemt de situatie in ogenschouw. “We heard this morning: when you are getting yellow, it’s over”, mompelt hij aangeslagen. “Doctor said it’s also in his liver. It’s now a matter of days… weeks maybe. My brother is about to die.” Vanuit de belendende kamer klinkt een soort doodsrochel. De drie vrouwen lijken zich niet goed raad te weten met de situatie – Hillege filmt ze van heel dichtbij.

Boven klinkt weer gestommel. De opnames worden gestopt, de actrices krijgen een kamerjas en dekens aangereikt. “Okee jongens, we doen het nog een keer”, maant Van Driel. “Maar alleen het einde, de rest hebben we wel. En we moeten een beetje door.”

Uit de rookmachine komt weer wat rook. “Kan die paal weg? Snel?”, vraagt Hillege dan aan niemand in het bijzonder. “Ja hoor”, antwoordt key-grip Antoine Petiet. In drie tellen is het ding weg, kan Hillege op de plek staan waar hij wil en gaan de kamerjassen weer uit. “Oké, daar gaan we nog een keer. Eerste positie”, galmt de opnameleider. “Houd het stil allemaal! En nu echt!”