Focus: Spraakmakende films in twintig jaar Lux

Dancer in the Dark

Het Nijmeegse Lux (‘onafhankelijk vrijzinnig podium voor film, podium en debat’) bestaat twintig jaar. Het viert het met ‘Moving Bubbles’. Op twintig dagen is dagelijks een favoriete film uit de afgelopen twintig jaar te zien. Op de slotavond praten regisseur Martin Koolhoven en tv-maker Sinan Can over de relatie tussen feit en fictie.

Twintig jaar Lux is geen fictie maar een feit. Een feit om te vieren, helemaal omdat Lux in het verleden roerige tijden kende. Vijf jaar na de oprichting verkeerde het in zulke grote financiële problemen dat het voortbestaan aan een zijden draadje hing. Maar het filmtheater kwam de perikelen te boven en viert het twintigjarige bestaan met het programma ‘Moving Bubbles’. Vanaf 11 oktober vertoont Lux twintig dagen elke dag een favoriete film uit de afgelopen twintig jaar.

Het programma is een geweldige terugblik op spraakmakende en toonaangevende films uit de laatste twee decennia. Wie de lijst ziet, stapt de filmhemel binnen. Overdreven? Oordeel zelf: Dancer in the Dark (Lars von Trier, 2000), Le fabuleux destin d’Amélie Poulain (Jean-Pierre Jeunet, 2001), Hable con ella (Pedro Almodovár, 2002), Cloaca (Willem van de Sande Bakhuyzen, 2003), Lost in Translation (Sofia Coppola, 2003), Crash (Paul Haggis, 2004), Babel (Alejandro Iñárittu, 2006), Das Leben der Anderen (Florian Henckel von Donnersmark, 2006), No Country for Old Men (Ethan en Joel Coen, 2007), Slumdog Millionaire (Danny Boyle, 2008), A Single Man (Tom Ford, 2009), Black Swan (Darren Aronofsky, 2010), Amour (Michael Haneke, 2012), La grande bellezza (Paolo Sorrentino, 2013), Boyhood (Richard Linklater, 2014), Still Alice (Richard Glazer, 2014), Tonio (Paula van der Oest, 2016), La La Land (Damien Chazelle, 2016) Den skyldige (2018) en Parasite (Bong Joon-ho, 2019).

Naast twintig films voor volwassenen staan er vijf jeugdfilms op het programma: Dikkertje Dap (Barbara Bredero, 2017), Brammetje Baas (Anna van der Heide, 2012), Iep! (Ellen Smit, 2010), Kauwboy (Boudewijn Koole, 2012) en Kikkerdril (Simone van Dusseldorp, 2009).

Op de slotavond (31 oktober) gaat het over de relatie tussen feit en fictie. Martin Koolhoven en Sinan Can vertonen favoriete filmfragmenten en praten over een diversiteit aan onderwerpen, van religie tot Disney, van manipulatie tot surrogaatbeleving. De slotavond kan in Lux live worden bezocht, maar is tevens in alle andere zalen via een livestream te zien. Ook kan de avond in verband met de coronamaatregelen gratis online worden gevolgd. En ook dat is geen fictie, maar een feit.


20 jaar Lux: Moving Bubbles, 11 t/m 31 oktober, Lux, Nijmegen.