Toen EYE bekend maakte in de zomer van 2016 een groot retrospectief over het werk van Steven Spielberg te organiseren was er eigenlijk niemand die gek opkeek. Spielberg. Zomaar als opvolger van Hitchcock, Fellini en Antonioni. Zou dat tien jaar eerder anders zijn geweest? Je bent geneigd te denken van wel.

Net zoals Hitchcock en Hawks ooit de goedkeuring van de filmmakers en critici van de Nouvelle Vague nodig hadden om als filmauteur erkend te worden, bepaalde Spielberg met zijn vader-zoon-verhalen, zijn Spielberg-face, en zijn grandioze tracking shots het handschrift van een nieuwe generatie. Zonder Spielberg geen Soderbergh, Fincher, Paul Thomas Anderson.

Wat een plezier was het dus om in het kader van de jaarlijkse EYE-Filmkrant Summerschool Filmkritiek met een nieuwe generatie filmjournalisten en -critici naar de films van Spielberg te kijken. Hun bevindingen werden gepubliceerd in een speciale uitgave van de Filmkrant, die hieronder volledig te lezen is.