Actie! Op de set van Dirty God

Datum 20-10-2018
Auteur Jan Pieter Ekker en Bob Bronshoff
Thema Actie!Filmkrant 414 IFFR
Gerelateerde Films Dirty God
Deel dit artikel

Op de roltrap Vicky Knight (blauwe jas) en Rebecca Stone. Onderaan: Director of Photography Ruben Impens, regisseur Sacha Polak en grip Bjorn Schumacher. Boven, op de rug bezien, 1st AD Willem Quarles van Ufford. Foto: Bob Bronshoff

Europaplein 24, 1078 GZ Amsterdam, 28 februari 2018, 19.33 uur

“En als ze haar gezicht iets meer naar links draait?”, vraagt regisseur Sacha Polak aan haar Vlaamse Director of Photography Ruben Impens, die twee treden hoger op de roltrap staat. “Dan zie je het niet, toch?”

Weer wat hoger staan de non-actrices Vicky Knight (Jade) en Rebecca Stone (Shami) te geinen. De beste vriendinnen zijn op weg naar Marrakesh, waar Jade een operatie moet ondergaan. “Keep talking”, zegt Polak tegen de meiden. “Talk about partying, boys, clothes, it doesn’t matter what you talk about, but keep looking to your left side.”

Hal F van de RAI in Amsterdam-Zuid, die in Jaap van Heusdens In Blue (2017) al fungeerde als Hongaars vliegveld, is voor Dirty God provisorisch omgebouwd tot vertrekhal van een Britse luchthaven. Dirty God is de eerste Engelstalige film van Polak, bekend van de prijswinnende drama’s Hemel (2012) en Zurich (2015) en de zeer persoonlijke documentaire Nieuwe tieten (2013).

Polak was bezig met een andere Engelse film, Vita and Virginia, over de relatie tussen schrijfster Virginia Woolf en Victoria Sackville-West, maar ontdekte dat ze die film eigenlijk niet wilde maken. Toen kreeg ze het idee voor Dirty God, over een jonge alleenstaande moeder, die na een zoutzuuraanval door haar jaloerse ex haar leven weer op de rails moet zien te krijgen. “Toen ik er drie, vier jaar geleden mee begon, waren die zuuraanvallen nog niet zo’n groot ding, maar toen ik aan het schrijven was, gebeurde het om de haverklap. In Nederland zijn er – gelukkig – nauwelijks zuuraanvallen, dus het klopte beter om het in Engeland te doen.”

De 22-jarige Vicky Knight werd op straat gecast door Lucy Pardee, die ook de hoofdrolspeelster uit Andrea Arnolds Fish Tank (2009) heeft gevonden. Polak viel mede voor Knight, die in het dagelijks leven verpleegster is, omdat ze door haar eigen levensverhaal – zij liep als kind ernstige brandwonden op – veel affiniteit heeft met haar personage. Er is dan ook weinig verschil als de camera aan- of uitstaat.

“Her face has been reconstructed, but her beauty is gone”, expliceert Knight tussen de opnamen in de RAI door. “Met de film wil ik laten zien dat er een leven is met brandwonden; een leven dat uit meer bestaat dan operaties.”

Zoals op iedere opnamedag heeft Knight ruim twee uur in de make-up gezeten bij Rogier Samuels. De Nederlandse specialist ‘in alles wat echt lijkt, maar dat niet is’ werkte samen met de Deense specialist Morten Jacobsen, die onder meer de special make up effects deed voor de Lars von Trier-films Antichrist (2009) en Nymphomaniac (2013). Het is de hele draaiperiode goed gegaan, maar vanavond, tijdens de allerlaatste night shoot in Amsterdam, zijn er problemen met de protheses: de nepwonden blijven niet goed zitten op de echte littekens, die tijdens de opnamen zijn gaan irriteren. Polak heeft nog even overwogen de prothese vanavond dan maar niet aan te brengen, en Jade’s gezicht buiten beeld te houden, maar dat was geen optie voor Knight. “Ze is echt een enorme bikkel”, lacht Polak. “Ze klaagt nooit.”

Terwijl Knight en Stone de roltrap naar beneden nemen, overlegt Polak nog even met Impens. De Vlaamse cameraman, bekend door zijn werk voor de films van Felix Van Groeningen, waaronder The Broken Circle Breakdown (2012) en Beautiful Boy (2018), Julia Ducournau’s Raw (2016) en de scifi-hitserie Black Mirror (2016), knikt. Tien minuten later staat het shot erop.