Sean Baker over The Florida Project

Sean Baker vond Bria Vinaite via Instagram en koos haar voor een van de hoofdrollen in The Florida Project. Samen met de zevenjarige Brooklynn Prince staat ze tegenover Willem Dafoe in deze even kleurrijke als ontroerende film over armoede in de schaduw van Disney World. Ondanks het zware onderwerp wil Baker allereerst dat “het publiek meelacht met de kinderen.”

Met hun derde gezamenlijke speelfilm The Florida Project vestigen regisseur Sean Baker en producent Chris Bergoch (Starlet, Tangerine) zich als Hollywood 2.0-makers die moeiteloos door social mediafeeds navigeren om films tot stand te laten komen.

Hun internationale doorbraak Tangerine (2015) filmden ze op een Iphone 5s en voorzagen ze van een soundtrack door artiesten te scouten op muziekplatform Soundcloud. Voor The Florida Project, die na een première op het festival van Cannes ook op het International Film Festival Rotterdam draait, castten ze Bria Vinaite via Instagram.

Toch is de echte ster van de film de jonge debuterende Brooklynn Prince, een grofgebekt meisje dat vanuit haar kinderlijke perspectief op de wereld niet kan zien in wat voor een erbarmelijke omgeving ze woont: een kleurrijk, maar goedkoop motel in de schaduw van Disney World, Florida, waar de onzichtbare daklozen van Amerika verblijven. Sean Baker: "We hebben uitgebreide research naar deze motels gedaan. Er is een hele onderklasse in Amerika aan het verdwijnen en dat is een griezelig iets."

Bria Vinaite die Moonee’s moeder speelt vonden jullie via Instagram? "Voor deze film hadden we een groter budget dan bij eerdere projecten en dan willen geldschieters daar iets van terugzien. Die waren voor deze rol dus allemaal op zoek naar een grote Hollywoodactrice. Ik ga geen namen noemen, maar als je weet in welke leeftijd we zochten kan je er van uitgaan dat de namen van alle A-sterren voorbij zijn gekomen. Wij dachten dat een publiek zulke actrices in deze rol nooit zou geloven. Bria zat op Instagram en ik was geïntrigeerd door haar. Ze had de energie die ik zocht in een actrice voor deze rol. Uiteindelijk besloten we haar te benaderen. Als onervaren actrice had ze een lange weg te gaan, maar ik ben zo trots op haar. Ze kreeg een twee maanden durende snelcursus acteren en deelde daarna scènes met Willem Dafoe."

Hoe hou je de balans tussen debuterende acteurs en iemand met zoveel ervaring als Dafoe? "Het vereist iemand met Willems ervaring om zo goed op te gaan in de omgeving. Ik hoop dat mensen dat van hem geloven, dat de suspension of disbelief niet verloren gaat wanneer ze Willem zien. Iemand in de crew van onze film komt uit Florida en zei in ieder geval over Willem: dat daar is een echte Floridiaan."

Voor Tangerine zochten jullie de soundtrack uit via Soundcloud en nu casten jullie via Instagram. Verstoren jullie het gestandaardiseerde proces van films maken zo niet? "Het is geweldig dat die hulpmiddelen nu bestaan. Je kan zo veel doen via sociale media, dus waarom zou je er geen gebruik van maken? De industrie moet natuurlijk gesteund worden en ik ben blij dat er casting directors zijn die carrières kunnen ‘maken’, maar voor mij is het ook belangrijk om direct in contact te kunnen komen met nieuw talent."

Jullie films spelen zich altijd af in de marges van de samenleving. Is dat omdat de goede verhalen daar te vinden zijn of omdat die verhalen niet in andere films te zien zijn? "Ik denk dat het een reactie is op wat niet gezien wordt, wat niet verteld wordt in andere films. Ik heb nooit begrepen dat onze industrie zo bekrompen is in de verhalen die het vertelt. Of nou, ik begrijp dat het komt door een gebrek aan diversiteit achter de camera en een gebrek aan kansen voor nieuwe stemmen. Ik ben juist geïnteresseerd in het horen van verhalen van diegenen die niet gerepresenteerd zijn. Het klinkt opportunistisch, maar dit is ook een kans om onze sociale kring te verbreden."

Is het ook jullie bedoeling om deze tragische verhalen op zo’n opzwepende manier te vertellen? "Ik denkt dat het komt door wat er gebeurde met Tangerine. We besloten toen om een komedie te maken over illegale trans prostituees in de hoop dat het publiek zo zeer zou worden geraakt door de film en de personages dat ze meer zouden willen leren over het onderwerp. Dat hebben we hier ook gedaan. We willen het publiek niet met een hamer op hun hoofd slaan. De sterkste en meest effectieve manier om een publiek bereiken is door op hun hart te mikken en dat kan met humor. Ik wil dat het publiek meelacht met deze kinderen en van ze gaat houden. Dan zal het verhaal hartverscheurend zijn."