‘Hoe lang moet er nog op gehamerd worden dat Christian Petzold een van de meest spannende vertegenwoordigers is van de nieuwe generatie Duitse filmmakers?’, schreef Filmkrant-medewerker Leo Bankersen al in 2009, toen ook Christian Petzolds negende speelfilm Jerichow weer van Nederlandse distributie verstoken bleef. Vanaf zijn volgende, een bijdrage aan het drieluik Dreileben (2011), was het gelukkig raak en sindsdien zijn alle films van deze voorman van de Neue Berliner Schule in de Nederlandse bioscopen vertoond.

Dit dossier, samengesteld naar aanleiding van het verschijnen van Roter Himmel (‘de grappigste film die Petzold tot nu toe heeft gemaakt’, aldus Hugo Emmerzael), verzamelt al onze stukken over zijn werk.