De veelzijdige Griekse regisseur Athina Rachel Tsangari, die in 2010 doorbrak met het absurdistische Attenberg (een verbastering van de achternaam van natuurfilmer David Attenborough), vond zichzelf een decennium na haar ironische film over hypermasculiniteit Chevalier (2015) opnieuw uit met de historische genrefilm Harvest (2024). Maar nog altijd geldt dat Tsangari niet psychologiseert; ze bouwt werelden die omgangsvormen uitvergroten.

In 2011 zei ze tegen Filmkrant: “Cinema is imaginaire autobiografie. Die gaat over de persoon die we hadden willen zijn. Cinema is nostalgisch zijn naar een situatie die we nooit mee hebben gemaakt, naar iemand die we nooit zijn geweest en nooit zullen zijn.” Waarbij ze altijd zoekt naar “het evenwicht tussen iets dat afstandelijk, kunstmatig, koud, meer sciencefiction is en iets dat kwetsbaar, gevoelig, warm en dramatisch is. Als de Yin en Yang van cinema.”