Spotlight: Stephen Dorff

Kind aan huis in Chateau Marmont

Stephen Dorff

Hot damn! Met welke ster zouden we deze maand wel… in het Chateau Marmont willen zitten?

Somewhere

Een apathische, uitgerangeerde Hollywood-ster die in een luxe hotel woont en zijn dagen vult met kettingroken, drank en vrouwen. Dat is hoofdpersoon Johnny Marco in Sofia Coppola’s Somewhere, maar dat is ook een adequate beschrijving van de 37-jarige Stephen Dorff, de acteur die de rol speelt. Er zijn zo veel raakvlakken, dat je je afvraagt of Coppola Dorff voor ogen had toen zij het scenario schreef.

Stephen Dorff is de ideale acteur om mee in het vermaarde Chateau Marmont te verblijven, want daar woonde hij vijftien jaar geleden ook al wekenlang. Talloze sterren verbleven er in de geschiedenis van Hollywood. Sommige stierven er, zoals acteur John Belushi en fotograaf Helmut Newton. Het verhaal gaat dat het The Eagles inspireerde tot het nummer ‘Hotel California’. Acteur Stephen Dorff leidt ook zo’n typisch Hollywood-leven: you can check out any time you like, but you can never leave.

Stephen Dorff (1973, Atlanta) is zes maanden oud als de familie naar Hollywood verkast. Papa Steve Dorff maakt al gauw furore als componist van filmmuziek en creëert de beroemde openingstunes voor series als Growing Pains, Murphy Brown en Murder She Wrote.

Stephen bezoekt dan ook dure privéscholen in Beverly Hills – waar hij meer lijkt op te steken van de levensstijl van filmsterretjes dan van zijn huiswerk en naar eigen zeggen van vijf scholen werd getrapt. Als zijn vader hem meeneemt naar een filmset, ziet de jonge Stephen een leeftijdgenootje voor de camera staan. Dat wil hij ook. Dag school, hallo film.

Via tv-spotjes en gastrolletjes in sitcoms baant hij zich een weg naar de rode loper en speelt onder meer in Roseanne, Blossom en Married with Children. Een lijst van matige horror-, vampier- en scifi-titels volgt, tot hij bij het publiek een gevoelige snaar raakt in het apartheidsdrama The Power of One (1992) en op achttienjarige leeftijd een prijs wint als ‘veelbelovend talent’. Twee jaar later kopt hij een van zijn belangrijkste rollen in als ‘vijfde Beatle’ Stuart Sutcliffe in de film Backbeat (1994). Eindelijk succes, lijkt Dorff te denken.

Hij bedenkt zich geen moment en verhuist naar hotel Chateau Marmont, waar hij een memorabel verjaardagsfeest viert met 700 van zijn beste vrienden – variërend van Tori Spelling tot Keith Richards. Zodra het geld op is, gaat hij gewoon weer acteren in B-films. En rommelt voort.

World Trade Center

Tot hij dreigt te worden afgewezen voor een rol als politieagent in Oliver Stone’s World Trade Center (2006), omdat deze hem “too cute” vindt voor een agent. Dorff is woedend: “Ik ben toch acteur? Het is toch juist de bedoeling dat ik dat spéél?” Hij krijgt een tweede kans en een bijrol in het 9/11-epos.

Weer helemaal geïnspireerd, vraagt oude vriendin Sofia Coppola hem voor wat als zijn belangrijkste rol tot nu toe mag worden gezien. Voor dit Hollywood-kind een thuiswedstrijd; en ook nog in zijn lievelingshotel.