Actie! Op de set van Dolfje Weerwolfje

Van Hallstraat 52, 1051 HH Amsterdam, 20 november 2010, 14.54 uur

Voor de deur van het kantoor van Elske’s Kast, specialist in kinder- en jongerencasting, op de eerste verdieping van een oud pand in de Amsterdamse Staatsliedenbuurt, zit een jochie met zijn vader te wachten. Er hangt een prettige Tijgerbalsem-geur, afkomstig uit de boksschool op de begane grond. Op tafel liggen flyertjes van Filmhuis Cavia, dat aan de andere kant van de gang huist.

In het gezellig-rommelige kantoor – aan de muur hangen tientallen posters van films waarvoor Falkena de kindercasting deed, van Het geheim (2010), Kikkerdril (2009) en Dunya & Desie (2008) tot Oorlogswinter (2008), Dik Trom (2010) en Briefgeheim (2010) – is de casting bezig voor Dolfje Weerwolfje, wat na De griezelbus (Pieter Kuijpers, 2005) en Foeksia de miniheks (Johan Nijenhuis, 2010) de derde Paul van Loon-verfilming moet worden. Voor de titelrol zijn al drie kandidaatjes geselecteerd; ook in de rol van Noura, het half-Indische vriendinnetje van Dolfje, lijkt voorzien. Vandaag worden jongetjes getest voor de rol van Timmie, de onechte broer van Dolfje. En voor de rol van de akelige pestkop Nico.

Op een stapel kussens in een hoek zit regisseur Joram Lürsen (In Oranje, 2004; Alles is liefde, 2007; Het geheim). Hij is al met de casting begonnen voor de financiering helemaal rond was. “Daar valt of staat de hele film mee. Het luistert heel precies, want iedereen die naar Dolfje gaat, heeft een idee hoe Dolfje en zijn vriendjes eruitzien.”

Het gaat om het ‘type jongetje’, aldus Lürsen, en hij moet kunnen spelen. “De meeste kinderen die ik ken, kunnen dat wel”, zegt Falkena. Het volgende jongetje heeft ze bijvoorbeeld eerder gecast voor de TROS-jeugdserie De bende van Sjako (2010-11). Hij heeft net als alle andere kandidaten twee scènes moeten instuderen.

“Moet ik straks weer Dolfje spelen?”, vraagt Falkena’s zesjarige zoon Mika terwijl hij een computerspelletje doet. Ja dat moet. Talicia, een van Falkena’s assistentes, geeft tegenspel als de vader van Dolfje. Falkena staat zelf achter de camera. “Nou Nick, je weet het”, zegt ze. “Eerst jezelf even voorstellen.” De jongen gaat onverschrokken voor de camera staan. “Ik ben Nick. Ik ben tien jaar en ik woon in Almere”, zegt hij. “Mijn hobby’s zijn voetbal en acteren. Ik heb al meegespeeld in De bende van Sjako en in een theatervoorstelling op Oerol.” “En wat wil je later liever worden, voetballer of acteur?”, wil Falkena weten. “Wat er op mijn pad komt”, antwoordt Nick.

Dan begint de casting. Eerst een scène aan de keukentafel, vervolgens een scène waarin Timmie de in een weerwolf veranderde Dolfje na etenstijd het huis moet zien uit te smokkelen, langs zijn vader die, zo wil het verhaal, met schroevendraaiers en een waterpomptang in het gootsteenkastje een afvoerpijp probeert los te draaien. In zijn zwembroek.

“Wat gaan jullie doen?”, vraagt Talicia. “Skeeleren”, antwoordt Nick. Ondertussen probeert hij Dolfje (Mika met een wollen muts over zijn hoofd, zijn ouders weten niet dat de zachtaardige Dolfje sinds zijn zevende verjaardag van tijd tot tijd in een pluizig, wit weerwolfje verandert) achter zich te verbergen. Nick kent niet alleen zijn tekst, hij speelt al echt en geeft de scène vorm. De allesbehalve kinderachtige regieaanwijzingen van Lürsen voert hij zonder problemen uit. Na twee keer heeft de regisseur genoeg gezien. “Mooi hoor, goed gedaan!”

Hij wil Nick ook nog in de rol van Nico zien. “Speel maar even een etterbak.” Nick begint Mika terstond de huid vol te schelden. “Goed zo”, zegt Lürsen na de indrukwekkende demonstratie. “Zo doe je hopelijk niet in het echt, toch?” Tot slot wordt Nick nog gemeten. “Het was leuk met je samen gewerkt te hebben”, zegt hij tegen Mika, voordat hij de kamer uitstapt.

Eind december wil Lürsen de casting rond hebben. Hij is ook al bezig met de special effects; Dolfje moet er wel een beetje geloofwaardig uitzien als weerwolf: “Het wordt al snel een jongetje met een baard, en dat willen we niet.” Als alles volgens planning verloopt, kan hij eind januari beginnen met de opnames. Kerst 2011 moet de film in de bioscoop te zien zijn.

Dolfje Weerwolfje Nederland, 2011 | Regie Joram Lürsen | Scenario Tamara Bos | Camera Lex Brand | Montage Peter Alderliesten | Productie Ruud van der Heijden | Burny Bos (Bos Bros) | Uitvoerend producent Han van de Werff | Art direction Harry Ammerlaan | Muziek Fons Merkies | Met Kim van Kooten, Jeroen van Koningsbrugge | Kleur, 90 minuten | Omroep AVRO | Distributie BFD | Te zien najaar/Kerst 2011