Alles is liefde

Romantische komedies mogen dan volgens beproefde formules gemaakt worden, Alles is liefde voelt als nieuw.

Job Gosschalks idee was een meesterzet: een web van tragikomische verhalen spinnen rond een cultureel icoon dat zo diep verankerd is in de nationale psyche en zo sterk met iets goeds wordt geassocieerd dat niemand er iets tegen in kan brengen. Sinterklaas is de weerbarstige ster van Alles is liefde, waarvan het scenario op een voorzet van casting director Gosschalk werd geschreven door Kim van Kooten en geregisseerd door Joram Lürsen (Vuurzee, In oranje, All Stars). Zeg Sinterklaas, en je voelt je meteen een stuk lichter.

Het is niet echt Sinterklaas trouwens, of althans niet echt de acteur die Sinterklaas moet spelen bij zijn intocht in Amsterdam. Want die acteur valt net na het begin van de film dood neer. Toevallig verschijnt dan net ene Jan (Michiel Romeyn) die uit Madrid is komen liften en hij wil met flinke tegenzin wel als Sinterklaas de boot op. Dus hup, pak aan, mijter op en de stad in. En dan ontspoort van alles.

Uit die stad, uit al die mensen haalt Alles is liefde zes verhalen naar boven die allemaal min of meer met elkaar zijn verweven. Een symfonie over verlies en over de angst om toe te geven, over vreemdgaan, elkaar ontdekken en opnieuw ontdekken, over een prins en over een meisje (Carice van Houten) die dat "lekker belangrijk" vindt.

Sinterklaas ondertussen, rent over de grachten en vlucht uit televisiestudio’s, en dan komen we erachter waarom Jan écht terugkwam nadat hij jaren in Spanje heeft gewoond.

Warm bad
De film jongleert met niet minder dan twaalf hoofdpersonen en slaagt er soepeltjes in alles in de lucht te houden. Natuurlijk zijn relatieperikelen niks nieuws en natuurlijk komt van alles wel weer op zijn pootjes terecht maar nergens wordt het een herhaling van zetten en nergens voelt het voorspelbaar. Sterker nog, ondanks het besef dat iedereen elkaar wel weer vindt, sturen de makers ons soms overtuigend de andere kant op waardoor je gaat twijfelen of alles weer zo gemakkelijk te lijmen is.

Tegenover het warme bad staat de koude douche en dat is wat deze film sterk maakt. Het is niet alleen een sprookje, het is vooral ook realisme: de meeste mensen zijn gerafeld, hebben hun fouten gemaakt en bijten van zich af, met humor of door de deur achter zich dicht te gooien. Maar ze brengen ook het geduld op om nog eens goed naar die ander te kijken. Dit zijn de verhalen waar we in wíllen geloven ondanks alles, en Van Kooten met haar scenario en Lürsen met zijn regie slaan daarvoor precies de goeie toon aan. In de kern is Alles is liefde het verhaal dat we allemaal spartelen, zo met die vingers net boven het wateroppervlak. We kunnen allemaal leren zwemmen. Als we er maar in geloven.