Bad News Bears

Levenslessen op het honkbalveld

Bad News Bears

Rebellerende kinderen op het honkbalveld, een dronken coach en een paar ‘wijze’ woorden. Het levert allemaal niet meer op dan een voorzichtige glimlach in Richard Linklaters Bad News Bears.

Richard Linklater maakte naam als onafhankelijk filmer met Tape, Waking Life en Before Sunrise. The School of Rock was een buitenbeentje, net als zijn nieuwste film Bad News Bears waarin hij het bekende pad van de sportfilm bewandelt.

Morris Buttermaker (Billy Bob Thornton) was vroeger een getalenteerde honkballer die een paar seconden bij de profs heeft gespeeld. Nu bestrijdt hij ongedierte en vult hij zijn lege leven met drank. Buttermaker wordt langzaam uit zijn comatoestand wakker geschud als hij de leiding krijgt over een jeugdhonkbalteam. Natuurlijk lijkt het in eerste instantie onmogelijk om met dit zooitje ongeregeld ook maar een bal te raken, laat staan een wedstrijd te winnen. Daarom schakelt hij de hulp in van zijn dochter, van wie hij al jaren vervreemd is. Gaandeweg — en vele wijze levenslessen later — weet Buttermaker de kinderen tot een hecht team te maken. Dat de verwaande coach (Greg Kinnear) van een ander team hem uitdaagt, maakt de strijd nog eens persoonlijk voor Buttermaker.

Slechterik
Bad News Bears is zo’n voorspelbare film die eigenlijk alleen leuk is als familie-uitje of voor bij een kinderpartijtje. De kinderen in het team acteren lang niet slecht, maar zijn duidelijk op type gecast. Hoewel Kinnear met veel zin de rol van slechterik neerzet, hebben we Thornton wel meer geïnspireerd zien spelen. Deze rol past in de categorie van Bad Santa — voor de overgang van ‘Bad Santa’ naar ‘Bad Coach’ blijkt slechts een tenueverwisseling nodig te zijn. Buttermaker verandert van een zuiplap in een geëngageerd coach die wijze levenslessen uitdeelt. Deze verandering wordt echter nergens goed gemotiveerd, behalve door een vage notie als de liefde voor honkbal. De vele clichés zijn een echte uitdaging voor de kijker: op een gegeven moment wordt het leuk om van de voorspelbare ontwikkelingen de afloop te raden. Je voelt dat de motivatiespeech van de coach eraan zit te komen, maar hoe zal hij hem dit keer verwoorden? Dat een van de teamleden in een rolstoel zit zal zeker een rol spelen in een belangrijke wending in de wedstrijd. Zal hij de beslissende bal vangen of niet?

Dat teambuilding en honkbal typisch Amerikaanse thema’s zijn en horen bij de Amerikaanse Droom, wordt in het laatste shot nog eens onderstreept door de wapperende vlag — voor degene die de hint niet begrepen heeft. Aan het einde van de film is er sprake van een ‘morele overwinning’ voor het team, zijn vader Buttermaker en diens dochter weer herenigd en hebben de teamleden hun eigenwaarde hervonden. Voorspelbaarheid kan gecompenseerd worden door charme en goede grappen. Hoewel de film een paar grappige momenten bevat, is er toch geen sprake van een homerun. En charme ontbreekt volledig. Bad News Bears is een remake van de gelijknamige film uit 1976, toen in de hoofdrol met Walter Matthau. Die film kreeg toen twee vervolgen. Hopelijk blijven die nu achterwege.