Focus: Zes keer Sofia Coppola

Met als aanleiding de uitbreng van Priscilla vertoont Schuur in Haarlem tot 14 februari een klein retrospectief van het werk van Sofia Coppola. Van haar acht films zijn er zes te zien.

‘Coppola vertelt steeds hetzelfde verhaal, of ze haar vrouwen nu opsluit in de pasteltinten van een meisjeskamer of in de weelde van het Franse hof. Maar bovenal sluit ze ze op in een blik’, aldus filmessayist Basje Boer in het decembernummer van Filmkrant. Dat kun je lezen als kritiek, maar liever als een bewijs van auteurschap.

Coppola’s films hebben een consistente thematiek, maar toch ziet niet iedereen er hetzelfde in. Boer ziet gevangen zijn in de blik van anderen als Coppola’s hoofdthema, terwijl filmjournalist Sacha Gertsik in hetzelfde nummer van Filmkrant ‘een (late) coming of age’ aanwijst als ‘het thema dat als een rode draad door al haar films loopt’. Filmtheater Schuur ziet in een toelichting op het Coppola-retrospectief personages die ‘niet de vrijheid [hebben] om zichzelf te zijn en hun situatie te doorbreken’. Met vaak desastreuze gevolgen, kunnen we eraan toevoegen.

In The Virgin Suicides (1999) leiden gevoelens van beklemming en verveling bij vijf tienerzussen in een suburb tot een tragisch einde. In Marie Antoinette (2006) leidt buitensporige luxe niet tot een gelukkig leven bij de Franse koningin. In Somewhere (2010) knagen verveling en een gevoel van zinloosheid aan het decadente leven van een Hollywood-ster. In The Bling Ring (2013) zet verveling rijke jongeren aan tot naargeestig gedrag. In The Beguiled (2017) leidt het isolement van meisjes in een internaat tot ellende. In Priscilla tenslotte zit de jonge bruid van Elvis Presley opgesloten in de gouden kooi die Graceland heet.

Drie keer raden wat het thema zal zijn in Coppola’s volgende film, een verfilming van Edith Whartons The Custom of the Country, over een vrouw in het New Yorkse nouveau riche-milieu in het begin van de vorige eeuw.

Sofia Coppola | 3 januari t/m 14 februari 2024 | Schuur, Haarlem