Focus: Limburg Film Festival 2023

De rijkdom van de Limburgse filmcultuur

Strijder

Wie denkt dat de Nederlandse filmwereld zich beperkt tot Amsterdam moet het Limburg Film Festival bezoeken. Ook de zevende editie van het festival bewijst weer dat Limburg een rijke filmcultuur heeft. Te zien zijn bijna vijftig korte en lange films.

Niet iedereen realiseert het zich dagelijks, maar Limburg heeft twee Oscar-winnaars voortgebracht: Marleen Gorris met Antonia in 1996 en Mike van Diem met Karakter twee jaar later. Oké, Van Diem werd geboren in het Gelderse Druten, maar zwaarder weegt dat hij opgroeide in Sittard. Gorris werd geboren in Roermond en groeide er ook op.

Naast deze twee Oscar-winnaars wonnen verrassend veel filmprofessionals met Limburgse wortels Gouden Kalveren: Pieter Kuijpers (Van God los) en Michiel ten Horn (Aanmodderfakker), Remy van Heugten (Gluckauf), Jim Taihuttu (Wolf), Theu Boermans (De partizanen) en Boris Pavel Conen (Exit; De negen dagen van de gier). En natuurlijk moet documentairemaker Hans Heijnen worden genoemd, die een kast vol internationale prijzen heeft, maar waarin – schande – een Gouden Kalf ontbreekt.

Filmtalent genoeg in Limburg. Niet alleen in het verleden, maar ook nu. Dat laatste kan van 1 t/m 4 juni in Venlo worden geconstateerd op het Limburg Filmfestival. Te zien zijn bijna vijftig films, waarvan de beste met elkaar strijden in zeven categorieën: amateurfilm, animatiefilm, korte fictie, lange fictie, korte non-fictie, lange non-fictie en studentenfilm.

In de categorie lange fictie zitten vier films: Met mes (Sam de Jong), De man uit Rome (Jaap van Heusden), Hotel Sinestra (Michiel ten Horn) en Strijder (Camiel Schouwenaar).

De categorie lange non-fictie telt eveneens drie films. Leven met een schaduw (Niki Jansen) verdiept zich in de raadselachtige moord in 2017 op een man in het Limburgse dorpje Bitterswijck. De moord is nooit opgelost en de zaak werd vorig jaar door de recherche gesloten. In Meet the Beast (Mark Routs) heeft een filmmaker bij het maken van een documentaire veel last van de criticus in zichzelf. Dat ‘beest’ zit het creatieve proces behoorlijk in de weg. Mijn vader de hasjkoning (Ruud Lenssen) is een tweedelige docuserie over de opkomst en ondergang van een beruchte Venlose hasjhandelaar die in de jaren tachtig en negentig een fortuin verdiende. Zijn zoon, die het imperium overnam maar er later uitstapte, blikt terug op het leven van zijn vader en de invloed van het drugsmilieu op de familie.

Ook fijn: het Limburg Film Festival viert het vijfentwintigjarige bestaan van Hans Heijnens tragikomische documentaire Bokken en geiten met een feestelijke vertoning. In de meesterlijke film over twee rivaliserende fanfarekorpsen in Thorn lopen de emoties hoog op. Ten onrechte in 1998 niet bekroond met het Gouden Kalf.


Limburg Film Festival | 1 t/m 4 juni | De Nieuwe Scene/Limburgs Museum/City Cinema, Venlo