The Adults

Subtiel zet The Adults, een Amerikaase indie van de klassieke leest, de verhoudingen tussen een broer en twee zussen neer – volgroeid, maar nooit echt volwassen geworden.

“Zullen we naar de dierentuin? Je houdt van de dierentuin toch?”, zegt de oudere broer die eindelijk weer eens terug thuis is. “Ja, toen ik twaalf was”, bromt zijn jongste zusje. Het is tekenend voor de verhoudingen tussen de volwassen broer en zijn twee zussen in de zachtmoedige indie The Adults.

Of nou ja, volwassen. Als Eric (Michael Cera) voor het eerst sinds hun moeder vijf jaar geleden overleed weer terugkeert naar hun ouderlijk huis, waar verantwoordelijke oudste zus Rachel (Hannah Gross) nu woont en benjamin Maggie (Sophia Lillis) gewoon haar kamertje nog heeft, blijkt al snel dat de drie compleet vastzitten in de patronen van hun jeugd. De enige momenten waarop ze in sync lijken, zijn als ze de dansjes doen die ze als kind met elkaar bedachten en eindeloos opvoerden. En de enige manier om het over echte gevoelens te hebben, is door een gek stemmetje op te zetten (Cera blijkt een verdomd goeie Marge Simpson-impressie in huis te hebben).

Terwijl er eigenlijk nogal wat gevoelens te bespreken zijn. Die rond de dood van hun moeder, om te beginnen. Hoe Rachel zich klem gezet voelt om in hun oude huis te blijven wonen. Maar vooral ook hoe afzijdig Eric zich hield tijdens haar ziekte en na haar overlijden. Zelfs nu hij er wel is, vlucht hij constant weg. Hij slaapt niet bij zijn zussen maar in een hotel, veinst dat hij druk is met werk en spendeert al zijn avonden aan illegale pokertafels. Hij blijft winnen, dus hij blijft hangen.

Regisseur Dustin Guy Defa vat het in een indie-esthetiek die inmiddels klassiek te noemen is: zorgvuldig maar zonder opsmuk in beeld gebracht, een palet van zachte herfsttinten, en vooral veel ruimte voor het werk van de acteurs.

Die leveren dan ook. Cera, die al met Defa samenwerkte aan diens eerdere speelfilm Person to Person (2017), was zelden zo subtiel – een fijn tegenwicht voor zijn recente optreden als wandelende punchline in Barbie. Gross overtuigt in de moeilijke rol als de strenge Rachel. Maar de echte sprankeling komt van Lillis, die al acteert sinds haar zevende en recent te zien was in een bijrol in Wes Andersons Asteroid City. Maggie, de jongste van het stel, heeft zich van deze drie Peter Pan-volwassenen het minst aangeleerd om zichzelf te filteren, en zit tegelijk ook nog het meest vast in de patronen van weleer.

The Adults is te zien op Pathé Thuis en draait later deze maand op het Leiden International Film Festival.