Rocco & Sjuul

De nuchtere, zichzelf wegcijferende ANWB-­vrouw op leeftijd is alomtegenwoordig in Nederland en tóch blijft ze vrijwel onopgemerkt, ook in de bioscoop. In dit omgekeerde Romeo & Julia-verhaal beleeft zij haar romance in de spotlights.

Sjuul is zeventig, mantelzorger voor haar man, oppasoma voor de kleinkinderen en altijd paraat voor buren die haar nodig hebben. Aan zichzelf lijkt ze al decennia niet meer te zijn toegekomen. Niet dat ze daarover klaagt: het is zoals het is.

Tot ze op een onverwacht moment in de gangen van het ziekenhuis Rocco tegenkomt, de ‘Italiaanse’ (maar eigenlijk Egyptische) flirt die ze ooit ontmoette op de dansvloer (Sabri Saad El-Hamus). Van een relatie kwam het destijds niet, maar de vlinders in haar buik zijn al snel terug. Hoe gaat dat eigenlijk, verliefd zijn in de herfst van je leven? Mag je het liefdesgeluk van de daken schreeuwen – en durf je dat? En hoe reageert de omgeving erop?

We volgen de voorzichtige verkenningen van twee mensen die al een leven geleefd hebben en dus redelijk wat bagage meeslepen. Met name de kinderen blijken er wat van te vinden, in dit omgekeerde Romeo & Julia-scenario. Liefde op leeftijd is verrukkelijk, maar ook complex. Hoewel Rocco & Sjuul dit uitgangspunt in een semi-luchtig jasje giet, wordt het nergens komisch of kolderiek. De liefdeslotgevallen van twee senioren worden serieus genomen en gevierd op een Hollandse, ingetogen manier: het hoeft niet te gek, allemaal.

Zeker tweevoudig Gouden Kalf-winnaar Beppie Melissen, die met het grootste gemak zowel een Jordanees type met haar op d’r tanden speelt (Gooische Vrouwen, 2011) als een oma met beginnende alzheimer (Kapsalon Romy, 2019), zorgt ook hier voor een geloofwaardig mens. Ze wórdt een doodgewone, onopvallende Nederlandse vrouw van een zekere leeftijd, die reddert voor haar kinderen en kleinkinderen.

Sjuul is een stille kracht. Misschien is dat wel het sterkste van deze sympathieke film van Anna van der Heide (De Liefhebbers, 2019): er ís drama en er gebeurt best veel in het leven van deze ouderen, maar aan overdrijving wordt zelden gedaan.

Die ‘gewoonheid’ zo ver doorvoeren vergt lef wat betreft scenario, production design, kostuum en spel. Deze film vinkt voor de doelgroep allerhande herkenbare thema’s aan, zoals omgaan met een zieke partner of de steeds actievere rol van grootouders bij het grootbrengen van kleinkinderen. Je kunt niet anders dan de personages in deze feelgoodfilm het allerbeste wensen. Afgelopen september winnaar van de publieksprijs tijdens Film by the Sea.