Ondertussen in Hollywood…

Dat Where the Wild Things Are op een haar na niet eens werd uitgebracht, tekent de malaise in Hollywood, of die nu financieel of artistiek van aard is.

Toen Spike Jonze in 2003 met de preproductie van Where the Wild Things Are begon was dat nog onder de papaplu van Warner Brothers Independent, de eigenzinnige zustertak die films als Before Sunset en Good Night, and Good Luck produceerde en distribueerde. Vorig jaar moest Warner Independent echter z’n deuren alweer sluiten en zat het hoofdbedrijf nogal met de vrijgevochten aanpak van Where the Wild Things Are in z’n maag. Ze hadden gehoopt op een nieuwe Harry Potter, en kregen, in de woorden van Jonze "een John Cassavetes voor kinderen."

Het tekent de malaise in Hollywood, of die nu financieel of artistiek van aard is: men gaat op safe spelen. Het was er bijna de reden voor dat Where the Wild Things Are niet eens werd uitgebracht. Totdat mensen als collega-filmmaker Michel Gondry en zangeres Björk door middel van een enquête Warner onder druk zetten om de film toch uit te brengen. Met overwegend positieve recensies en een heel acceptabel boxoffice-resultaat tot gevolg (in de VS is de op 80 miljoen dollar geschatte film inmiddels uit de kosten).

Toch zal Hollywood niet snel meer zoveel geld in risicovolle regisseurs en projecten investeren. The Guardian schreef dit najaar dat volgens analisten het aantal films dat Hollywood zal produceren in 2010 met een derde zal dalen en dat de kans bestaat dat voor drie van de zes Hollywood-studio’s (waaronder MGM) het komende jaar een faillissement dreigt. Door de kredietcrisis is er minder geld beschikbaar. Door de digitale revolutie kijken mensen op minder lucratieve manieren (dvd of al dan niet illegale download) naar film.

Het ontlokte Jonze’s ex-schoonvader Francis Ford Coppola, die twintig jaar geleden voorspelde dat "some fat girl in Ohio" met haar videocamera "the new Mozart" zou kunnen blijken te zijn, op het filmfestival van Beirut de heel wat minder optimistische uitspraak dat door de digitalisering de filmindustrie zoals we die kennen aan het uiteenvallen was.

Nou is het einde van de filmwereld wel vaker voorspeld, bijvoorbeeld bij de introductie van de geluidsfilm of de komst van de televisie. Maar ondanks allerlei (bekend aandoende) inspanningen om door middel van IMAX en 3D het publiek terug te winnen, lijkt de oplossing ook dit keer niet van technische innovatie te moeten komen.