Actie! Op de set van De idylle

Datum 28-08-2024
Auteur Jan Pieter Ekker en Bob Bronshoff
Thema Actie!Filmkrant 471
Deel dit artikel

Terwijl de make-up van Eelco Smits wordt bijgewerkt, overlegt regisseur Aaron Rookus nog even met Thomas Cammaert. Rechtsachter met petje DoP Emo Weemhoff. Foto: Bob Bronshoff

Gedempt Hamerkanaal 201, 1021 KP Amsterdam, 23 oktober 2023, 14.07 uur

“Ik ben sinds een tijdje single”, zegt Victor, een onopvallende veertiger met een roze overhemd en een beginnende terugtrekkende haargrens. “Een paar maanden eigenlijk. We hadden bijna tien jaar verkering.” Hipster Jeff, die zojuist tegenover hem is gaan zitten, weet niet wat hij hoort. “Hoe houd je dat vol? Open relatie zeker?”

In Lowlander Botanical, een hip grand café in Amsterdam-Noord, staan een stuk of tien tafeltjes, met nummers, naambordjes en halfvolle glazen erop, voor een gay speeddatesessie. Het is de setting van de openingsscène van De idylle, de opvolger van Aaron Rookus’ fijne speelfilmdebuut Goodbye Stranger uit 2023.

De idylle is een tragikomische mozaïekfilm rondom het thema zingeving, waarin meerdere leden van één familie worden gevolgd: Victor, die op 42-jarige leeftijd eindelijk uit de kast is gekomen en zich vervolgens realiseert dat hij te oud wordt bevonden op de datingmarkt; operadiva Annika (Hadewych Minis); hun grootmoeder Joke (Beppie Melissen); en de tienjarige Timo (Isacco Limper). Victor wordt gespeeld door Eelco Smits, die recent te zien was in de speelfilm Pink Moon (2022) en de dramaserie Patty (2024) en vorig jaar voor zijn rol in Geschiedenis van geweld de Louis d’Or won, de hoogste Nederlandse toneelonderscheiding.

Via de vragen van zijn date leert de kijker Victor kennen. Als hij uitlegt dat ‘ze’ een hond namen om hun relatie te redden, en dat Naomi heel graag kinderen wilde, is de hipster helemaal het spoor bijster. “Je hond wilde kinderen?”, vraagt hij.
“Nee, mijn ex”, riposteert Victor.
“Ben je bi?”, wil Jeff (gespeeld door de Vlaams-Amsterdamse acteur Thomas Cammaert) weten. Victor wiebelt ongemakkelijk op zijn stoel.
“Nee, ik ben net… uit de kast. Daarom is het uitgegaan.”
“Wow. Je was tweeëndertig toch?”, zegt Jeff, met stijgende verbazing.
“Tweeënveertig”, mompelt Victor. “Tweeënveertig.”
“Oh. En je bent psychiater?”, vraagt Jeff vol ongeloof.
“Klopt”, is het enige wat Victor kan uitbrengen.
Jeff kijkt naar Victor alsof hij voor het eerst hoort dat de aarde rond is, zegt dan: “Goh, apart. Je hebt wat gemist.”

Dan rinkelt er een belletje, ten teken dat de sessie voorbij is en dat er gewisseld dient te worden. Jeff maakt zich uit de voeten, Victor blijft verslagen achter; hij is duidelijk nog niet voorbereid op de nieuwe wereld waarin hij is terechtgekomen. De gay scene is ingewikkelder dan gedacht, het hokjesdenken overvalt hem.

Terwijl Victors make-up wordt bijgewerkt en Rookus nog even overlegt met Cammaert, legt de opnameleider half in het Nederlands, half in het Engels uit dat er tijdens de opnamen niet echt moet worden gekletst, maar dat de figuranten moeten playbacken.

Na de tweede doorloop steekt DoP Emo Weemhoff zijn duim op richting Rookus, die met een monitor op schoot de opnamen heeft gevolgd. “We gaan meteen draaien”, zegt de opnameleider vervolgens. Na de eerste take moet het toch een beetje anders. “When you hear the bell for eeeh… wisselen, everybody who walks away, puts his chair behind him immediately”, legt de opnameleider uit. “Does that make sense?” Dat doet het. Een paar tellen later zit iedereen weer klaar voor take twee. “Stilte voor opnamen. Camera… loopt, ja, oké… en… actie!”