After Love

In dit ingetogen drama ontdekt de devote Mary, die zich voor haar echtgenoot Ahmed tot de islam bekeerde, na zijn dood dat hij er in Frankrijk een tweede gezin op na hield.

After Love opent met waarschijnlijk de minst dramatische sterfscène uit de filmgeschiedenis. Mary en haar man Ahmed zijn net thuisgekomen, zij zet een kop thee in de keuken terwijl hij op de achtergrond wat rommelt in de woonkamer. Ondertussen kabbelt er een gesprekje over het pasgeboren kind van een familielid. Totdat Ahmed ineens niet meer antwoordt.

De rouwperiode die Mary (Joanna Scanlan) vervolgens in gaat, wordt ruw onderbroken wanneer ze ontdekt dat Ahmed, die veerbootkapitein was, in Frankrijk een tweede vrouw heeft, en zelfs een kind – iets dat Mary en Ahmed samen niet gegund was. Ze reist naar Frankrijk af en stuit daar op een wereld die compleet tegenovergesteld is aan het leven dat zij met Ahmed opbouwde. Waar zij zich voor hun huwelijk bekeerde tot de islam, blijkt Ahmed met zijn Franse vriendin Geneviève (Nathalie Richard) een veel minder devoot leven te hebben geleid.

In plaats van de confrontatie met Geneviève aan te gaan, draait het erop uit dat Mary bij haar in huis aan de slag gaat als schoonmaker. Dat is een beetje een kunstgreep, maar regisseur en scenarist Aleem Khan maakt het geloofwaardig met zijn subtiele vertelstijl gestoeld op stilte en zwijgen en door het sterke spel van Scanlan. Die was tot nu toe vooral bekend van uitstekende komische (bij)rollen – zie vooral de briljante politieke satire The Thick of It (2005-12). Hier zet ze met verve een ingetogen dramatische rol neer. Het leverde haar eerder dit jaar meer dan terecht de Bafta voor beste actrice op.