Hollandse Nieuwe: Heddy Honigmann over El olvido
Heddy Honigmann
Regisseurs met een première op het Nederlands Film Festival kregen elk dezelfde reeks vragen voorgelegd.
1. Waar gaat je film eigenlijk over? "El olvido gaat over een vergeten stad, Lima, een vergeten volk, de Peruanen en een vergeten land, Peru. Zoals de meeste Latijns-Amerikaanse landen komt ook Peru alleen in het nieuws wanneer er nieuwe verkiezingen plaatsvinden, zich een nieuwe aardbeving voordoet of een groot massagraf gevonden wordt. Maar El olvido is geen politieke film met een gebalde vuist, zoals geen enkele van mijn films. In de film komt u aandoenlijke personages tegen, die zich met poëzie, kunst en vliegwerk en vindingrijkheid tegen het vergeten verzetten en met ironie een draai geven aan de werkelijkheid: een straatverkoper biedt allerlei speelgoed aan waaronder mini-emmertjes voor water. Hij roept: ‘Hier, de gigantische, koop ze, tien liter water past erin!’ Dit in een land waarin je, als je de kraan open doet, je niet zeker weet of er water uitkomt. Als er al een kraan in je huis zit."
2. Waarom moest deze film gemaakt worden? "Door vele van mijn films [Hersenschimmen, Het ondergronds orkest, Crazy, Goede man, lieve zoon, Forever) loopt de rode draad van het geheugen. Of het verlies ervan. In El olvido herinneren de hoofdpersonen zich hoe zij al eeuwenlang vergeten worden door de machthebbers. Dit op filmische wijze te verbeelden, was een noodzaak."
3. Mijn volgende film wordt nu eindelijk eens… "weer een speelfilm, dertien jaar na Tot ziens met Johanna ter Steege in de hoofdrol."
4. Als ik de baas was van het Filmfonds dan… "zou ik een maagzweer hebben en me alsmaar afvragen wat ik bedoel als ik het over ‘jong aanstormend talent’ heb."
5. Dit wil ik nooit meer zien in een Nederlandse film: "Iemand die zegt ‘Alles goed, man?’ of een vrijscène — behalve als het gedaan is zoals in Het teken van het beest van Pieter Verhoeff, of in Tot ziens."
