Focus: Eye gaat naar buiten

De zomer moet nog een beetje meewerken, maar Eye vertoont vanaf 20 augustus onder de titel Sunsets zes avonden films in het park bij het museumgebouw. Zes uiteenlopende films: van To the Moon, een hypnotiserende ode aan de maan, tot aan de cultklassieker Cha cha met Herman Brood en Nina Hagen.

Geen gebrek aan gekkigheid in de jaren zeventig. Al helemaal niet bij Herman Brood en zijn omgeving. Mits er voldoende drugs in de buurt waren, dat wel, was spektakel verzekerd. Het hoogtepunt in de Brood-manie speelde zich eind jaren zeventig af toen de rocker een relatie had met de Duitse cultzangeres Nina Hagen. Hagen, die ijzingwekkend hoog kon uithalen en een grote hit had met ‘Unbeschreiblich weiblich’, vormde met Brood een op zijn zachtst gezegd kleurrijk stel, dat perfect wist hoe je de media moest bespelen.

Enter filmmaker Herbert Curiël die in 1975 was gedebuteerd met de Hugo Claus-verfilming Het jaar van de kreeft (met Willeke van Ammelrooy en Rutger Hauer). Curiël wilde ‘iets’ met Brood doen en dat werd de half fictie, half documentaire Cha cha, genoemd naar Broods gelijknamige album. In de film plegen Brood, Hagen en hun Amerikaanse collegapopster Lene Lovich een bankoverval, waarna Brood toch maar liever terugkeert naar een leven van seks, drugs en rock ‘n’ roll. De jaloerse Hagen formeert ondertussen met de bandleden van Brood een eigen band, maar eind goed al goed, want Brood en Hagen trouwen in poptempel Paradiso. Vergeet het verhaaltje, want daar valt geen touw aan vast te knopen. Begrijpelijk dat de film in 1979 flopte, maar ruim veertig jaar later kijken we er met andere ogen naar. Het onzinverhaaltje nemen we nu voor lief, omdat we gefascineerd zijn door de documentaire beelden in de film. Die geven een rauw beeld van de toenmalige Amsterdamse kraak- en punkscene. Als film is Cha cha een rommeltje, maar als tijdsbeeld uniek.

Eye toont een gloednieuwe gerestaureerde versie van Cha cha, maar helaas is de buitenvoorstelling op 20 augustus al uitverkocht. Dat geldt niet voor de documentaire Knockin’ on Herman’s Door, die ook op 20 augustus, maar dan binnen, is te zien. De film van de Nederlands-Italiaanse Stefano Bertacchini bevat naast nieuwe interviews met betrokkenen veel materiaal dat voor Cha cha werd gedraaid, maar in de montage sneuvelde. Bertacchini vond het materiaal in het archief van Curiël, dat de inmiddels 94-jarige filmmaker in 2015 aan Eye schonk.

Naast de cultklassieker Cha Cha staan nog vijf films op het programma in Sunsets. Daaronder de klassiekers The Night of the Hunter (Charles Laughton, 1955) en The Piano (1993), waarmee Jane Campion als eerste vrouw in de geschiedenis de Gouden Palm in Cannes won. Daarna zou het bijna dertig jaar duren voordat weer een vrouw deze prijs won. Dat gebeurde pas dit jaar met Julia Ducournau, die de Gouden Palm kreeg voor Titane. Klassiek is ook Waterworld, de apocalyptische klimaatfilm uit 1995 waarin door het smelten van de ijskappen de aarde onder water staat (onderdeel van het Eye-programma ‘Cinema Ecologica: Memsen met kieuwen’). Maar omdat Waterworld een grote Hollywoodfilm is, is er ook een held: Kevin Costner redt een vrouw en haar geadopteerde dochtertje uit de waterellende. De film met een budget van 175 miljoen dollar werd in de tijd ‘de duurste B-film aller tijden’ genoemd, maar na het recente klimaatrapport kijken we er misschien anders tegenaan.

Ver weg van apocalyptische toekomstvisioenen is de documentaire To the Moon (Tadhg O’Sullivann, 2020), die met maanfragmenten uit allerlei films een ode brengt aan de maan. Geweldig hoe de film een scala aan emoties en gedachten over de maan oproept en weergeeft. Eye omschrijft de film als ‘een collage van liefdesverhalen, liederen van verlangen, mythen, dromen en nachtmerries.’ En daar is geen woord van gelogen.

Ook te zien is de Nederlandse speelfilm I Don’t Wanna Dance (Flynn von Kleist, 2021). Een vijftienjarige jongen staat voor de pijnlijke keuze of hij bij zijn destructieve moeder zal blijven wonen en de jeugdzorg buiten de deur blijft houden of dat hij voor zijn eigen leven en geluk moet kiezen. ‘Hartverscheurend maar hoopvol’, stond als kop boven de recensie in de Filmkrant.

Nu nog wat beter weer en dan naar Sunsets!

Sunsets | 20 t/m 25 augustus, in het park bij Eye Filmmuseum, Amsterdam