Actie! Op de set van The Paradise Suite

Concertgebouwplein 10, 1071 LN Amsterdam, 4 december 2014, 13.05 uur

“We record sound, so please switch off your mobile phones”, zegt 1st AD Willem Quarles van Ufford. “En zou het koor even kunnen gaan staan, zodat we het licht kunnen checken?”

In het Concertgebouw zijn opnamen bezig voor The Paradise Suite, de tweede speelfilm van Joost van Ginkel. Zijn speelfilmdebuut 170 Hz (2011) was volledig in gebarentaal, The Paradise Suite is ook een (linguïstische) tour de force: Van Ginkel combineert vijf verhaallijnen, met personages uit alle hoeken van de wereld, die al dan niet vrijwillig in Amsterdam wonen en ogenschijnlijk niets meer gemeen hebben dan een verre geboortegrond. Op de set wordt voortdurend van Engels naar Nederlands geschakeld.

In een van de verhaallijnen draait het om de vermaarde Zweedse dirigent Stig Lindh (de Zweedse acteur Magnus Krepper, bekend van de misdaadserie The Bridge, 2011-18), die samen met zijn vereenzaamde, engelachtige zoontje in Amsterdam verblijft voor een opvoering van W. A. Mozarts Requiem in D Minor, K. 626 in het Concertgebouw. Het is de laatste, onvoltooid gebleven compositie van Mozart, maar dat heeft geen bijzondere betekenis, aldus Van Ginkel. “Toen ik het hoorde, wist ik direct: dit is het. Het past heel goed; vaak is muziek op belangrijke emotionele momenten te pompeus, te bombastisch. Maar ik heb gewoon veel geluisterd, ik heb zeker geen oneindige klassiekemuziekkennis. Nadat ik het hoorde, zag ik pas dat het het Requiem van Mozart was.”

Op het podium staat een speciaal voor de film samengesteld orkest, dat onder leiding staat van dirigent Jan Stulen. Er worden met twee camera’s opnamen gemaakt. “Ik word er wel een beetje zenuwachtig van”, zegt de violiste die pal naast een van de camera’s zit.

Het publiek wordt naar één kant van de zaal gedirigeerd. “Hier moeten we het mee doen, hier stopte ons budget. Maar in de film lijkt het alsof de hele zaal vol zit, u zit in een uitverkochte zaal”, legt Quarles van Ufford uit aan de figuranten. “Film is illusie.”

Terwijl Van Ginkel van camera naar camera loopt om het beeld te checken, vertelt Quarles van Ufford de figuranten dat de opnamen vijfenhalve minuut gaan duren, dat er halverwege even wordt gestopt om de bladmuziek om te slaan en dat het stuk net zo vaak gaat worden gespeeld totdat het er goed op staat. Nadat er nog een accu is verwisseld, kan de eerste take worden opgenomen. “Iedereen klaar?”, vraagt Quarles van Ufford. “Ja”, merkt dirigent Stulen droogjes op, “alleen sta jij op mijn plaats.”

“Okay, here we go”, zegt Quarles van Ufford nadat Stulen zijn plek voor het orkest heeft ingenomen. “En voor het publiek: u geniet! Maar dat spreekt natuurlijk voor zich!”

“Niet slecht”, vindt Van Ginkel vijfenhalve minuut later. “Maar het kan beter. Nog iets meer bevlogenheid graag.” Na de tweede take is hij wel helemaal tevreden en neemt acteur Krepper de plek van dirigent Stulen in.

Bij de artiestenuitgang staat Raymond Thiry ondertussen een sigaretje te roken. Hij hoeft pas later in actie te komen, vertelt hij. Hij speelt een niet al te betrouwbare agent/zaakwaarnemer, die de Zweedse sterdirigent na zijn concert naar een exclusieve nachtclub zal brengen, waar zijn oog zal vallen op een Bulgaarse seksslavin. De naam van het vertrek waarin die ontmoeting plaatsvindt: The Paradise Suite.

The Paradise Suite Nederland, 2015 | Regie en scenario Joost van Ginkel | Producent PRPL, Bastide Films | In coproductie met GötaFilm, KaBoAl Pictures, Film Väst | Uitvoerend produ­cent Chris Jorna | Camera Andréas Lennartsson | Montage Bob Soetekouw, Teun Rietveld, Wouter van Luijn, Joost van Ginkel | Art direction Gerard Loomans | Kleding Manon Blom | Make-up Carolina Leenders | Muziek Bram Meindersma, Alexander Doychev | Met Anyela Nedyalkova, Boris Isaković, Erik Adelöw, Issaka Sawadogo, Jasna Đuričić, Magnus Krepper, Dragan Bakema, Victoria Koblenko | Kleur, 118 minuten | Distributie September Film | Te zien vanaf 29 oktober 2015

The Paradise Suite is opgenomen in het nieuwe NFF-programma Forum van de Regisseurs | In dit onderdeel, samen­gesteld door Dana Linssen en Jan Pieter Ekker, wordt een selectie van must-see films vertoond, die gemeen hebben dat ze de grenzen en mogelijkheden van de filmkunst verkennen en het gesprek over film nieuwe impulsen geven.