SMAKELIJK ETEN!

Wat is de echte prijs voor een maaltijd van garnalen, haricots verts en varkensvlees, vraagt Walther Grotenhuis zich af in smakelijk eten!

Zes jaar na darwin’s nightmare blijkt pas hoe invloedrijk die documentaire is geweest. Nadat Hubert Sauper de bijvangst van Victoriabaars liet zien (armoede, wapenhandel), zijn er talloze tv-programma’s en documentaires gemaakt en artikelen geschreven over de herkomst van ons voedsel in een geglobaliseerde wereld waarin seizoensproducten bijna niet meer bestaan. Met smakelijk eten! levert Walther Grotenhuis zijn bijdrage aan de bewustwording dat de mens, bij gebrek aan natuurlijke vijanden, alleen maar van de natuur neemt en niet geeft. Ons consumptiepatroon ontstijgt elke kringloop.
In smakelijk eten! bereidt Grotenhuis samen met een chef een maaltijd van garnalen, haricots verts en varkensvlees. Voor de herkomst van de garnalen reist hij af naar de Filippijnen waar de rijke garnalenkweker volgens de bewoners verantwoordelijk is voor het verdwijnen van de mangrove. Al drie-vierde van de mangroves in de omgeving is verdwenen, zodat ook de vissen hun paargebied hebben verloren.

Prinsheerlijk
Voor het verhaal achter het varkensvlees reist Grotenhuis naar Brazilië, waar bossen op grote schaal plaatsmaken voor akkers vol sojabonen, het voornaamste voedsel van vleesvarkens. De boer die illegaal het bos afbrandt en neerbuigend over de milieupolitie praat, blijkt voor die hoogmoed aan het eind van de documentaire flink te worden gestraft. "De mens maakt gebruik van de natuur die hij zelf creëert", zo ziet hij het.
Voor de haricots verts reist Grotenhuis naar Kenia, waar het klimaat zich uitstekend blijkt te lenen voor boontjes die het hele jaar door geoogst kunnen worden. Ware het niet dat er zo’n grote droogte heerst dat er voor de bevolking zelf amper water over is. De export van de bonen gaat voor. Eigenlijk is het geëxporteerd water wat wij eten, net als de asperges die rond de kerstdagen in de schappen liggen dankzij een Peruaanse productie die voor haar irrigatie enorme hoeveelheden schaars water gebruikt. Grotenhuis volgt ook twee Nederlandse mannen die verantwoordelijk zijn voor de aanlevering naar de supermarkt, en zwaar gechoqueerd aanzien hoe de Kenianen vechten om een emmer water, terwijl de boontjes er prinsheerlijk bij hangen.
Grotenhuis is duidelijk begaan met de arme vissers van de Fillippijnen, de uitstervende cultuur van de Indianen in Brazilië en een bedreigde stam in Kenia. Hij trekt iets te veel partij en wordt zo een tikje belerend maar laat uiteindelijk toch beide kanten zien. Ook degenen die er hun brood goed mee verdienen en die hun handen in onschuld wassen. Voor de kijker echter laat smakelijk eten! de bonen bitter smaken.

Mariska Graveland