DE STAART VAN DE LEEUW

De staart van de leeuw is het regiedebuut van Gys Zevenbergen, die jarenlang verantwoordelijk was voor de montage van het VPRO-programma Diogenes. Zevenbergen volgt in deze film zijn vader Willem Zevenbergen in Ethiopië, zijn laatste standplaats als ontwikkelingswerker. We zien de oude Zevenbergen in het veld, terwijl zijn zoon zich afvraagt wat de tijd heeft gedaan met zijn ‘held’. Vader Zevenbergen blijkt een zeer gedreven man. Toen hij veertig jaar eerder in Nieuw-Guinea begon, kwam een ontwikkelingswerker nog ‘beschaving’ brengen, zoals Zevenbergen zelf enigzins wrang opmerkt. In Ethiopië zien we hem echter als ‘missionaris van de maakbare samenleving’. Hij overlegt vooral, vraagt wat de mensen zelf willen. Ondertussen zit zijn vrouw zich thuis te verbijten: ze voelt zich opgesloten in een gouden kooi, zonder dat zij veel meer omhanden heeft dan het bijhouden van de tuin. Deze film geeft een gedetailleerd beeld van een man aan het eind van zijn loopbaan, met alle vragen die hij, maar ook zijn omgeving, daarbij heeft. Cameraman Melle van Essen heeft het landschap en de mensen daarbij fenomenaal in beeld gebracht. Dit is echter geen Het is een schone dag geweest, de meesterlijke film waarin Jos de Putter het laatste seizoen van zijn vader als boer in beeld bracht. Sommige kwesties ontstijgen namelijk het persoonlijk perspectief niet, wat de vraag rechtvaardigt of men voor een film als deze, zelfs mét die magistrale beelden, wel naar de bioscoop zal gaan. Een tv-release lijkt dan voor de hand liggender.

Frank de Neeve