Actie! Op de set van Alice

Datum 01-05-2024
Auteur Jan Pieter Ekker en Bob Bronshoff
Thema Actie!Filmkrant 468
Deel dit artikel

V.l.n.r. Tamar van den Dop (Nicole), DoP Noël Schoolderman, setfotograaf Jurre Rompa, regisseur Jan Verdijk, acteur Anne-Laure Vandeputte, regieassistent Bo van der Meer, 2nd camera-assistant Dominique Kaya, boom operator Leonardo Fontana Balparda en de hoofdrolspelers Vincent van der Valk (Leon) en Noortje Herlaar (Jaimy) in de yurt in de Singelfilmstudio. Foto: Bob Bronshoff

Duivendrechtsekade 80, 1096 AH Amsterdam, 19 december 2023, 14.42 uur

“Welkom! Wat fijn!”, zegt Tamar van den Dop, terwijl een zwanger stel een yurt komt binnenlopen. “Dit zijn Leon en Jaimy. Dit is hun tweede zwangerschap.” Van den Dop speelt de alternatieve verloskundige Nicole, die zwangere vrouwen helpt hun innerlijke kracht terug te vinden. Noortje Herlaar is de hoogzwangere Jaimy, Vincent van der Valk is haar partner Leon.

De grote, ronde yurt staat midden in een enorme filmstudio aan de Duivendrechtsekade. Het is er benauwd. Er zitten nog een aantal zwangere millennials. Op de houten vloer liggen yogamatjes en kussentjes in een keurig patroon; middenin staan kaarsen. Buiten regent het pijpenstelen. En morgen – als er weer exterieurscènes staan gepland – regent het ook, had regieassistent Bo van der Meer na een blik op Buienradar al een tikje bezorgd geconstateerd.

Nicole, gehuld in een lang, crèmekleurig gewaad, wijst Leon en Jaimy hun plek. Een van de zwangere vrouwen kijkt naar Jaimy’s buik en vraagt of het een jongen of een meisje is. “Weten we nog niet”, zegt Jaimy.

“Doe ik het wel goed? Dat is de vraag die een hoop moeders bezighoudt”, zegt Nicole als Leon en Jaimy zijn gaan zitten. “Wat is het beste voor m’n kindje? Heeft iemand het antwoord?” Er komt geen antwoord.

“Jij bent het beste”, zegt ze dan. “Jouw liefde, jouw energie, jouw aandacht. Het visualiseren van jullie kindje is heel belangrijk om die liefde, om jouw warme energie te kunnen channelen. Dat gaan we deze avond doen met z’n allen. Een diepe verbondenheid met de ziel van je kleintje. Je gaat echt verschil voelen, een diepere connectie. Jouw kindje heeft al jouw liefde nodig om zich goed te ontwikkelen.”

“Tot daar”, interrumpeert regisseur Jan Verdijk, die in 2021 een Gouden Kalf won met zijn kortfilm Pantser. “Tot daar”, herhaalt Van der Meer een tikje luider. Verdijk wendt zich tot DoP Noël Schoolderman; hij wil het begin van de scène wat minder statisch. “Anne-Laure, kan jij nog een klein stukje naar achter?”, vraagt Schoolderman aan de Belgische Anne-Laure Vandeputte, die de assistent van Nicole speelt. Er wordt nog wat geschoven. “Ja, dat is al beter”, oordeelt Verdijk.

Terwijl er met wollen kleden wordt gesleept en de ronde opening in het midden van het dak wordt dichtgemaakt, legt Verdijk uit dat dit een van de grote set pieces is van zijn lowbudgetfilm, die hij omschrijft als een “intiem psychologisch horrordrama”. “Met een stuk of tien figuranten en drie pagina’s tekst, maar qua spel en mise-en-scène is het vrij eenvoudig. Het is een vredige ceremonie, maar Leon raakt in een trance. Hij gaat dingen zien die er niet zijn: een schim, die hem iets te zeggen heeft. Maar dat doen we later, in de postproductie. Nu focussen we op de beleving van de personages.”

Even later is iedereen klaar voor de rest van de doorloop. “Neem wat olie in je handpalm. Leg je hand op je blote buik. En concentreer je op je ademhaling. Sluit je ogen. Vergeet de wereld. Vergeet de rest. Concentreer je op je lichaam en op de verbinding met je kindje”, zegt Nicole. Leon kijkt naar de ingang van de yurt, een tikje verschrikt, dan begint Jaimy te kermen. “Au au… au… aahhhhh.” Nicole bukt naast haar, voelt haar buik. “Wat is er?”, vraagt Leon paniekerig.

“Heel goed, heel goed,” zegt Verdijk. “Volgens mij kunnen we ’m opnemen.”