Actie! Op de set van Of ik gek ben

Amstel 243a, 1017 AK Amsterdam, 29 augustus 2015, 10.18 uur

“Au!”, gilt advocaat Flip, als zijn wijsvinger tijdens een behendigheidsspelletje voor de zoveelste keer is vast komen te zitten in een muizenval. Half verscholen onder een zwarte doek, zodat hij helder zicht heeft op zijn monitor, zit regisseur Frank Lammers te schuddebuiken. “Heel goed”, zegt hij. “We doen het nog een keer.”

Op een woonboot op de Amstel, prachtig gelegen tussen de Stopera en de Magere Brug, legt Lammers de laatste hand aan de opnamen voor zijn regiedebuut Of ik gek ben. Het is een verfilming van de gelijknamige roman van Michiel Stroink, over de getormenteerde kunstenaar Benjamin (Mike Weerts), die heel veel geld verdient met opblaasbare kunst – windhandel, zeg maar. Lammers – die in 2006 een Gouden Kalf won voor zijn hoofdrol in Nachtrit van Dana Nechushtan, op het afgelopen Nederlands Film Festival opnieuw genomineerd was voor de titelrol in Roel Reiné’s historische epos Michiel de Ruyter (2015), op dit moment te zien is in Erik de Bruyns roadmovie J. Kessels (2015) en sinds 2013 een hoofdrol speelt in de (met een Gouden Effie bekroonde) reclamespots van de Brabantse supermarktketen Jumbo – schreef zelf het scenario.

Kunstenaar Benjamin zit in een gescheur­­de scheepstrui op de plecht van zijn woonboot, aan een tafeltje dat vol ligt met lege blikjes bier, lege wijn- en sterke drankflessen, lege pakjes sigaretten en overvolle asbakken. Naast hem zitten zijn beste vrienden, advocaat Flip in grijs jasje (Tibor Lukács) en collega-kunstenaar Gregor met baard en muts (Matteo van der Grijn), die xtc geeft aan de mieren.

“Camera loopt… en actie!”, roept de opnameleider. Hij heeft zijn woorden nog niet uitgesproken of er rijdt een knetterend brommertje over de Amstel, pal langs de vergeefs zwaaiende wegafzetters. “Ga maar gewoon door met je spelletje”, roept Lammers vanuit zijn regisseursstoel (RANK staat er op de achterkant van de leuning) tegen Weerts. Direct daarna fietsen een paar hockeymeisjes luid kwebbelend voorbij, ondanks de nadrukkelijke vinger voor de mond van een andere wegafzetter. “Oké, stop maar”, zegt Lammers. “We doen zo wel een pick-up shot.”

Weerts heeft nog steeds pijn aan zijn wijsvinger en vraagt of het ook anders kan. Maar Lammers is onverbiddelijk. “Nee, je vingers moeten er echt tussen. Dat spelletje deed ik vroeger zelf altijd als ik stoned was”, zegt Lammers. “Het is een soort Russische roulette voor kinderen.” Dan, tegen niemand in het bijzonder: “Vroeger kreeg ik hier nog wel eens een kopje koffie.”

Terwijl er koffie voor Lammers wordt ingeschonken, zit Weerts met de muizenval te vogelen. “Hij is stuk”, zegt hij dan. “Nee hoor”, zegt Lammers. “Ik zal het nog een keer voordoen, want ik ben de beroerdste niet. Je moet gewoon snel zijn.”
“Ik ben snel”, riposteert Weerts. “En ik kan best wel wat hebben, maar ik moet het twintig keer doen van jou. Mag ik geen dropjes in de muizenval leggen?”
“Nee”, zegt Lammers streng, nadat hij nog een slok koffie heeft genomen. “Je doet het gewoon met je vinger. Je moet voelen wat die muis voelt. Kom op jongens, we gaan weer opnemen.” Met een sardonische lach: “Leuke scène!”

Of ik gek ben Nederland, 2016 | Regie Frank Lammers | Scenario Frank Lammers, naar de gelijknamige roman van Michiel Stroink | X Productie IJswater Films | In coproductie met Pellicola en Mike Weerts | Uitvoerend producent Karen Bruinsma en Ingrid Remeijsen | Camera Bert Haitsma en Alex Wuijts | Art direction Ben Zuydwijk | Kleding Ingrid Schagen en Lynn van Eck | Make-up Robert Stouthamer | Montage Stanley Kolk | Muziek Kyteman | Sound design Marco Vermaas | Met Mike Weerts, Matteo van der Grijn, Tibor Lukács, Monic Hendrickx, Sanne Langelaar, Cees Geel, Fedja van Huêt, Maarten Heijmans, Bianca Krijgsman, Yannick Jozefzoon, Kees Boot en Dennis ‘Denvis’ Grotenhuis | Kleur, ongeveer 90 minuten | Omroep AvroTros | Distributie September Film | Te zien vanaf begin 2016