Wendell & Wild

Sinister sprookje met iets te veel boodschappen

Wendell & Wild

De duizelingwekkende animatie in Henry Selicks Wendell and Wild is het wachten absoluut waard, maar helaas gaat de actie ten koste van het verhaal.

Er valt veel goeds te zeggen over Wendell & Wild, Henry Selicks eerste lange animatie sinds zijn volmaakte Coraline (2009). Opnieuw komt Selick met een sinister sprookje waarin de werkelijkheid en een duister, alternatief universum elkaar kruisen.

Anders dan de titel doet vermoeden heet de hoofdpersoon Kat – of Kay-Kay zoals ze liefkozend en tot haar ergernis wordt genoemd door haar nieuwe vriendinnen. Kat is terechtgekomen op een nonnenschool voor meisjes. Daar kan ze hopelijk haar verleden achter zich laten, getekend door de dood van haar ouders – die ze zichzelf verwijt – en daaropvolgende excessen die leidden tot strafrechtelijke maatregelen.

De film begint bij Kats vroegste, nog mooie herinneringen, in de lieflijke en melancholische sfeer die Selick als geen ander kan oproepen. Na het onfortuinlijke ongeluk neemt de maker je mee naar die andere kant, een krankzinnige onderwereld waar de demonen Wendell en Wild (met de stemmen van komisch duo Key en Peele) wonen in de fysieke krochten van de duivelse baas Buffalo Belzer. Dat zijn overigens geen scènes voor een tere kinderziel – het gaat er behoorlijk sadistisch aan toe in Belzers rijk.

Wendell en Wild zijn verantwoordelijk voor Belzers haargroei, door elke afzonderlijke haar te besmeren met een wondercrème. Per ongeluk komen ze erachter dat die crème niet alleen haren, maar ook wezens tot leven kan wekken. Die kennis en het bezit van het middel geeft hen macht, die ze nodig hebben om hun liefste wens in vervulling te laten gaan: het ontwerpen en bouwen van een pretpark.

Ik zou de rest van de recensie nodig hebben om alle verdere ontwikkelingen in het verhaal uit te leggen – en dat legt ook direct de zwakte van de film bloot. Waar in het begin de tijd wordt genomen voor de ontwikkelingen (het ongeluk, de aankomst op school, de introductie van de personages daar, de schets van de bizarre onderwereld) wordt het halverwege een opeenstapeling van plotwendingen, zijpaden en louterende, betekenisvolle gebeurtenissen, die zo snel gaan dat je niet even een kopje thee kunt inschenken. (Alleen daarom al, maar natuurlijk vooral vanwege de krankzinnig goede animatie, zou het goed zijn deze film in de bioscoop te zien in plaats van alleen op Netflix.) Voor je het weet heeft Kat ineens haar demonen bestreden en blijkt de tot dan toe scrupuleloze Belzer een liefhebbende vader. En dan heb ik het nog niet gehad over de bezeten teddybeer of het verleden van non Helley, die Kats redder wordt.

Het voelt of je de verschillende boodschappen een beetje door de strot geduwd krijgt: je moet je demonen uit het verleden in de ogen kijken om ze te kunnen omarmen en vooruit te kunnen; kapitalisme en hebzucht (verbeeld door het gewetenloze echtpaar Klaxon dat alles doet om hun private gevangenis te kunnen bouwen op de plek van de vroegere fabriek van Kats ouders) zijn demonen die alles wat goed, mooi en lief is vernietigen; vriendschappen kunnen de basis zijn voor een zelfgekozen familie.

En dan is er nog de kwestie van representatie. Het is een hoopvol teken des tijds dat de hoofdpersoon een zwart meisje is, dat haar eigen idee van schoonheid heeft en niet haar best doet aardig gevonden te worden door de populaire meisjes (wel een beetje jammer dat die dynamiek in elke Amerikaanse tienerfilm nog steeds naar voren komt). En dat de enige jongen op de meisjesschool de transgender Raul is, een feit dat verder geen rol speelt omdat hij vooral opvalt door zijn loyaliteit en artistieke kwaliteiten.

Helemaal politiek correct is de film niet – Kat’s ouders zitten nog in een ouderwetse rolverdeling, de grote boze duivel had ook best een vrouw kunnen zijn en de gettoblaster die Kat overal met zich meedraagt voelt ook een beetje stereotiep – maar het is verfrissend om zo’n enorm vertoon aan diversiteit te zien in een lange animatiefilm. En als je het verhaal laat voor wat het is, kun je gewoon genieten van Key en Peele’s heerlijke dynamiek en de verbazingwekkende animatiekunst.


Wendell & Wild is te zien op Netflix (VoD).