The Night Logan Woke up

Sinds hij in 2009 debuteerde met J’ai tué ma mère kwam Xavier Dolan zowat elk jaar met een nieuwe film, maar na Matthias & Maxime (2019) werd het even stil. Dolan is nu terug met de vijfdelige serie The Night Logan Woke Up.

Het is niet eens dat het gezin Larouche op een unieke manier ongelukkig is, zoals Tolstoj zo graag beweerde over ongelukkige gezinnen. Al hebben ze wel wat te verstouwen gehad sinds die ene nacht in 1991, toen er zo veel misging.

Xavier Dolans nieuwe serie The Night Logan Woke Up (La nuit où Laurier Gaudreault s’est réveillé) is gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk van landgenoot Michel Marc Bouchard, van wie Dolan eerder Tom à la ferme verfilmde. De serie is misschien wel slimmer dan z’n illustere bedenker bedoelde, al is zoiets moeilijk te verifiëren. Bovendien heeft Dolan z’n talent herhaaldelijk bewezen. Hij is een maker die zich bewust is van de mogelijkheden van het medium.

Het begin is wat rommelig, omdat we – hoe kan het anders bij een gezin – in media res worden gedropt in Val-des-chutes, Quebec, Canada. Het is de herfst van 2019 en matriarch Madeleine Larouche is terminaal ziek. Binnen een week zal ze sterven en deze eerste aflevering brengen we frequent aan de zijde van haar bed door. “Er is storm op komst, dus houd uw tuinmeubilair in de gaten”, klinkt het op de achtergrond op een tv. De combinatie van heftigheid en kneuterigheid die in die ene zin schuilt, schetst stiekem al de contouren van de serie.

Om een draai aan Tolstoj te geven: elk ongelukkig gezin dénkt dat het eigen ongeluk uniek is. Het drama wordt schitterend benadrukt door de geëxalteerde muziek van Hans Zimmers en David Fleming, die van de destructieve gezinsdynamiek een operatesk gebeuren maakt. Dolans bleke kleurenpalet zorgt ervoor dat de serie iets verstikkends krijgt, alsof het leven eruit is gewrongen. Maar van binnen gieren de emoties.

Het is voor het eerst in lange tijd dat de kinderen bij elkaar zullen zijn. Vooral dochter Mireille is al jaren de grote afwezige. In flashbacks zal duidelijk worden dat Madeleine niet de beste moeder was om de wonden te helen die over de jaren zijn ontstaan, dus van haar moesten de kinderen het niet hebben. Mireille was ook niet de makkelijkste. Julien raakte aan de drugs en later Elliot ook, het nakomertje gespeeld door Dolan zelf. Als de serie begint, komt hij uit net uit een afkickkliniek. Gaandeweg wordt duidelijk dat alle problemen – drugs, drank, liefdeloze huwelijken, scheidingen, ruzies – zijn terug te leiden tot die ene nacht in 1991. De meest stabiele van het stel is de gescheiden Denis, door Elliot dan ook “de vader die ik nooit had” genoemd.

Juist omdat we overal middenin worden gedropt, kan de serie aanvankelijk wat rommelig lijken. Dolan respecteert de kijker dus hij neemt ons niet aan het handje. Waarom die halfnaakte man in de eerste minuten van de serie vastgebonden aan een vlaggenmast zit en boven hem een vlag brandt, wordt niet toegelicht. It sets the stage, zoals dat in het Engels heet. Zo zijn er meer dingen die pas in de slotaflevering betekenis krijgen. Dolan voert de spanning daarheen heel geleidelijk op, onder meer door personages terughoudend te laten zijn over hoe ze zich voelen en over wat er in het verleden is gebeurd.

The Night Logan Woke Up is een serie over trauma en over wat de gevolgen kunnen zijn als er niet over wordt gepraat. Het is ook een serie over heling. Dolan kon leunen op een uitstekende cast, waarvan een deel ook in Bouchards toneelstuk speelde. De afgematte sfeer kan verwarrend werken doordat je het idee kunt krijgen dat er weinig interessants gebeurt, maar de emoties zijn er wel degelijk en we gaan wel degelijk ergens heen. Dit is een serie die naderhand in je gedachten zal groeien.

The Night Logan Woke Up is te zien op MyLum (VoD).