Red Rocket

Performance-kunstenaar

In Sean Bakers Red Rocket keert een in ongenade gevallen pornoacteur terug naar zijn al even vervallen geboortedorp.

Regisseur Sean Baker reist in zijn films graag naar plekken waar de Amerikaanse Droom morsdood is. Neem de groezelige parkeerplaatsen in Tangerine (2015) of het felroze motel in The Florida Project (2017). Het zijn plekken waar de hoop op verbetering voorgoed lijkt opgegeven.

Texas City past prima in dit rijtje. In deze afgelegen fabrieksstad oogt alles vervallen en troosteloos. De kleurrijkste elementen in het straatbeeld zijn de ‘Make America Great Again’-borden, die inwoners in 2016 aansporen om op een dubieuze vastgoedmiljardair te stemmen. Texas City is een plek die je ontvlucht zo gauw je de kans hebt, en zeker geen plek om ooit naar terug te keren.

Toch loopt Mikey (Simon Rex, perfect gecast) in de openingsscène van Red Rocket door het plaatsje dat hij met succes leek te zijn ontvlucht. Maar nu is hij vies, gehavend en heeft hij naar eigen zeggen slechts 22 dollar op zak. Het enige dat hij nog over heeft, zijn gladde praatjes. Daarmee lult hij zich naar binnen in het huis van zijn ex-vrouw en schoonmoeder. Over de reden van zijn terugkeer vanuit Los Angeles blijft hij opvallend vaag.

De zoektocht naar werk in zijn geboorteplaats verloopt moeizaam. Mikey was een grote naam in de pornowereld van Los Angeles, met meer dan tweeduizend films op zijn naam. Die reputatie blijkt niet bepaald goed samen te gaan met een terugkeer naar de reguliere arbeidsmarkt, want stel je voor dat iemand ooit een van zijn films heeft gezien!

Mikey is gelukkig niet voor één gat te vangen en heeft in mum van tijd een nieuwe richting gevonden. Hij gaat aan de slag voor een lokale drugsdealer, en neemt een zeventienjarige donutverkoopster onder zijn hoede. Dat laatste lijkt hij in eerste instantie vooral te doen uit geilheid, maar zijn motieven blijken duisterder. Mikey ziet in deze ‘Strawberry’ (revelatie Suzanna Son) een nieuwe superster die de pornowereld zou kunnen veroveren. Waar zij echte liefde ziet, ziet hij een verdienmodel: Strawberry zou zijn ‘ticket terug’ kunnen zijn.

Authenticiteit is altijd een groot goed in de films van Baker, die ook voor Red Rocket weer met succes veel onbekende Amerikanen castte. Maar bij het personage van Mikey is die authenticiteit ver weg. Hij is een man die het moet hebben van zijn praatjes, waarbij uiteindelijk zelfs zijn erecties niet meer dan een kortdurend acteerklusje zijn. Het maakt Mikey een van de meest verwerpelijke filmpersonages in tijden, waarbij Baker zijn mogelijke sympathie of afkeer slim in het midden laat. Wie de échte Mikey precies is, komen we nooit te weten. Mikey’s hele bestaan is bovenal één grote performance, waarbij gladde praatjes het altijd winnen van de pijnlijke realiteit. Veel treffender kan de Amerikaanse Droom niet worden samengevat.