Pig

Een man zonder varken

  • Datum 27-09-2021
  • Auteur Omar Larabi
  • Thema Filmkrant 440
  • Gerelateerde Films Pig
  • Regie
    Michael Sarnoski
    Te zien vanaf
    28-10-2021
    Land
    Verenigde Staten, 2021
  • Deel dit artikel

Pig

Nicolas Cage laat zich in Pig van zijn meest ingetogen kant zien als een truffeljager die treurt om zijn gekidnapte varken. Het knappe speelfilmdebuut van Michael Sarnoski oogt als een wraakthriller maar een bloedige apotheose blijft uit.

Eigenlijk heeft truffeljager Rob Feld (Nicolas Cage) zijn geliefde rossige varken niet nodig om de kostbare zwammen in de grond op te sporen. Hij kan het zelf ook prima. Maar hij houdt van het beest. Ze wonen samen in een hutje diep in de wouden van de Amerikaanse staat Oregon, ver van de beschaving. De stadse Amir (Alex Wolff) zorgt ervoor dat de truffels die Feld raapt in restaurants in Portland terechtkomen. Als het varken op een dag wordt gekidnapt – truffelvarkens zijn roofgoed in de truffeljagersgemeenschap – zet Feld zijn speurvermogens in om de daders te achterhalen.

Pig is geen wraakthriller. Het knappe speelfilmdebuut van Michael Sarnoski draait om een man in rouw; een man die vreest dat zijn trouwe helper misschien wel terechtkomt op het menu van een van de hipstertentjes in de grote stad. Feld wil begrijpen waarom iemand hem dit aandoet. Pig is in die zin een zoektocht zonder bloederige apotheose. De nadruk komt vooral te liggen op de man zonder varken. Cage speelt hem ingetogen, zonder de uitbundigheid die jarenlang zijn handelsmerk was. Naar verluidt wilde de acteur een realistischere rol spelen, om zijn artistieke veelzijdigheid weer eens te etaleren.

Cage fluistert veel in Pig. Zijn personage is misschien door al die jaren in de wildernis, in harmonie met de natuur, niet meer gewend zijn stem te laten horen. Als Feld toch de stad in moet om zijn zoektocht te vervolgen, oogt hij in de stedelijke omgeving als een clo-chard; een misplaatst levend object. Maar gaandeweg geeft de film prijs dat Feld ooit ook een plek had in de stad, maar er misschien zelf voor koos om het hazenpad te kiezen. Weg van de façade van het welvarende leven.

Sarnoski speelt graag met de tegenstelling tussen verfijnd en ongeciviliseerd. Feld leeft een ongecompliceerd, puur leven. Hij wil niet naar klassieke muziek luisteren in Amirs auto. En als Amir tijdens een wandeling door een donker pand zijn smartphone pakt om bij te lichten, vindt Feld dat maar onzin: “Je ogen passen zich wel aan.” Waarmee Sarnoski lijkt te suggereren dat we net als Feld prima kunnen leven zonder hulpmiddelen. En als Feld de persoon ontmoet die vermoedelijk zijn varken heeft gekidnapt, heeft hij ook aan alleen woorden genoeg: “Was je altijd zo?” Het is een opmerking die harder binnenkomt dan een pistoolschot. Ook geweldloze wraak kan zoet zijn.