MEET THE PARENTS

Aan de leugendetector bij schoonpapa

  • Datum 10-12-2010
  • Auteur
  • Gerelateerde Films MEET THE PARENTS
  • Regie
    Jay Roach
    Te zien vanaf
    01-01-2000
    Land
    Verenigde Staten
  • Deel dit artikel

‘Good evening, I’m Dracula. I bid you welcome.’

In de bij vlagen hilarische komedie Meet the parents ontmoet een paranoïde jongen voor het eerst zijn aanstaande schoonouders, met catastrofale gevolgen.

De beste scène in Meet the parents is die waarin de argeloze Greg Focker (Ben Stiller) ’s ochtends halfwakker in zijn pyjama de keuken van zijn aanstaande schoonouders binnenwaggelt en een tafel vol met frisgewassen, lachende vreemdelingen aantreft. Iedereen is allang gezellig aan de ochtendkoffie, terwijl Greg als enige niet gewekt werd. Hij staat er nogal bedremmeld bij in zijn te grote, geleende pyjama en met zijn ongekamde haren; het is duidelijk dat deze jongen hier niet bijhoort. Is er een samenzwering gaande om hem buiten de groep te werken, of was het gewoon aardig bedoeld dat men hem uit liet slapen? Is hij een slachtoffer van subtiele psychologische spelletjes of is Gregs paranoia ongegrond?
Regisseur Jay Roach (Austin Powers) laat feilloos zien hoe ellendig je je kan voelen als je omringd wordt door vreemden, die van je verlangen dat je gezellig en spontaan doet. Greg doet zichtbaar zijn best om indruk te maken op de ouders van zijn geliefde, maar hij vermoedt dat de brede glimlach van de heer des huizes (Robert De Niro) niet echt welgemeend is. Als Greg door hem aan de leugendetector wordt gelegd weet hij het zeker: deze man is erop gebrand hem het huis uit te jagen.

Kat melken
De misverstanden tussen Greg en zijn schoonvader beginnen subtiel en onschuldig, maar groeien uit tot hilarische perikelen in de lijn van There’s something about Mary, om te eindigen met catastrofes die zo uit de koker van Leslie Nielsen hadden kunnen komen, toen hij nog in vorm was. Ben Stiller speelt dezelfde rol die hij in There’s something about Mary en Keeping the faith ook had: een tikje onhandige maar daardoor aimabele jongen met opgewekte V-halstrui en goede bedoelingen, die tot over zijn oren verliefd is, maar door communicatiestoornissen wordt tegengewerkt. Op een gegeven moment heeft Greg zich met een klein leugentje over zijn geboorteplaats zo in de nesten gewerkt, dat de enige oplossing schuilt in het vertellen van een verhaal over het melken van een kat. De film krijgt het voor elkaar om dit logisch te laten overkomen.
Robert De Niro lijkt als vader die een bovenmatige liefde koestert voor poezen en spionageapparatuur, enigszins op de maffiabaas uit Analyze this: machtsbelust, maar sentimenteel. Hij noemt zijn familie ’the circle of trust’, en Greg zal daar uiteindelijk genadeloos uit worden geschopt doordat hij een toekomstige bruid een blauw oog heeft bezorgd met behulp van een volleybal.
De komische scènes van Meet the parents zijn afwisselend hilarisch en geforceerd. De film is op zijn best in zijn details: Greg die overspannen nicotinekauwgum kauwend — er mag uiteraard niet gerookt worden bij de schoonouders — op zijn vreemde bed in vreemde kleren zit en bespied wordt door de vele camera’s die vaderlief in het huis heeft aangelegd. Doordat we zijn perspectief aannemen drijft Meet the parents vooral op herkenning en medeleven met de arme Greg. De locaties van de film zijn beperkt gehouden, waardoor de claustrofobie nog eens versterkt wordt. Ontsnappen is niet mogelijk uit deze psychologische hel. Meet the parents verlegt geen grenzen, maar bakent het terrein van de komedie juist af.

Mariska Graveland