Late Night with the Devil

In horrorfilm Late Night with the Devil bereikt de talkshow zijn natuurlijke eindstadium, wanneer de duivel himself wordt opgeroepen als talkshowgast.

De talkshow, dat is de duivel. Neemt u het maar aan van iemand die vele uren van zijn leven is verloren aan zinloos, soms kwaadaardig, vaak totaal irrelevant geouwehoer aan een grote televisietafel. Nee, het concept ‘talkshow’, dat kunnen we misschien maar beter in een goed vergrendelde kist stoppen en zo diep mogelijk in het water smijten. Valse hoop, dat weet ik ook wel, want van dat gebabbel komen we natuurlijk nooit meer af. De wereld gaat teloor en we dansen richting het einde, maar tot de vulkaan uitbarst blijven we luisteren naar politieke duiders, Angela de Jong en Johan Derksen.

Geen wonder dat het beeld van de talkshow op het grotere scherm zelden positief of rooskleurig is. Van Network (1976) tot recent nog Joker (2019): de talkshow is in het slechtste geval de duivel die aanzet tot steeds krankzinniger gedrag. Geen wonder natuurlijk, in een wereld waarin kijkcijfers leidend zijn en een daling van het marktaandeel gelijk staat aan een sterfgeval. Het is haast of er een vleugje horror zit besloten in het genre ‘talkshow’: net als bij een slasher of een monsterfilm weet je dat het vrijwel altijd uitloopt op een onvermijdelijk (figuurlijk) bloedbad.

In de vindingrijke horrorfilm Late Night with the Devil bungelt Amerikaanse talkshowhost Jack (David Dastmalchian, meestal een voortreffelijke bijrolacteur, hier eindelijk zelf in de schijnwerpers) ook boven de afgrond, nu zijn talkshow Night Owls with Jack Delroy niet langer kan concurreren met Johnny Carson. In een laatste poging om de kijkcijfers op te krikken, grijpt Jack in een grabbelton van bovennatuurlijke taferelen. Denk aan een bezeten meisje uit een sekte, een voormalig tovenaar en een brabbelend medium. Op een wanhopige Halloween-avond in 1977 is dan ook alles geoorloofd, tot een gesprek met de duivel himself aan toe. Gezellig, samen met Satan de kijkcijferhorror te lijf!

Dat gaat fout, natúúrlijk gaat dat fout, maar in Late Night with the Devil gebeurt dat op verrukkelijke wijze. De bekende ‘freakclichés’ worden lekker grotesk uitgemolken en allemaal live uitgezonden voor de hongerige tv-kijkers (de film zelf is een doeltreffende mix van found footage en documentaireachtige beelden van achter de schermen). Dat werkt lang goed, al is het zonde dat de debuterende regisseurs Colin en Cameron Cairnes toch weer terugvallen op het Persoonlijke Trauma van de Protagonist, een vervelende gewoonte van veel moderne horrorfilms. Onnodig ook, want de televisiekijker weet wel beter: de talkshow, die is van zichzelf al een angstaanjagende, traumatiserende entiteit.

Late Night with the Devil is vanaf 28 oktober 2024 te zien op Pathé Thuis (VoD).