Jeune femme

Ze heeft een keurige baan op de lingerieafdeling van een warenhuis. Maar Paula is geen vrouw die leeft zoals het hoort, zien we in deze tegendraadse winnaar van de Camera d’Or 2017 voor beste debuut op het filmfestival van Cannes.

Met ongekamd haar, wallen onder de ogen en een snee op haar voorhoofd zwerft Paula over de straten van Parijs. Ze is gedumpt door haar vriend, een beroemde fotograaf. Woest is ze. Ze doet denken aan die andere recente femme terrible, Daphne uit de gelijknamige Engelse film van Peter Mackie Burns. Nu eens geen stereotiepe rol waarin vrouwen vooral lief moeten zijn, of weten wat ze willen, maar doelloos door het leven lopen en onuitstaanbaar mogen zijn.

“Ik ben opgefokt maar niet ziek”, zegt de hyperactieve Paula tegen de ziekenhuisverpleger die haar wond verzorgt. Ze ratelt maar door over de breuk met haar vriend. “Je bent eenzaam, maar wel vrij”, is zijn goedbedoelde, maar ook weer niet al te opbeurende antwoord. Want ze weet niet wat ze met die vrijheid aan moet.

De 31-jarige Paula is een vrouw met vele gezichten. We leren haar kennen als een eigengereid kind, maar later blijk ze zich voor een sollicitatiegesprek of een feestje ook flink te kunnen uitdossen. Dan ziet ze er ineens uit ‘zoals het hoort’. Maar wij kennen dan al de echte, onaangepaste Paula, de vrouw achter het rommelige Amy Winehouse-kapsel en de roze lippenstift. Ze doet alleen mee met de ‘lieve vrouwen’-act als ze er iets mee te winnen heeft. Zo krijgt ze een baan op de lingerieafdeling van een warenhuis, nadat ze de werkgever heeft doen geloven dat ze heel georganiseerd en rustig is. Een danseres bij wie ze op de dochter past, heeft ze om de tuin geleid door te zeggen dat ze een nijvere kunstacademiestudent is.

Wie is Paula echt? Ze is gewoon een jonge vrouw, zoals de titel al zegt, met ‘heimwee naar dingen die ze nog niet heeft meegemaakt’. Ze gedraagt zich nog vaak als een klein, stampvoetend kind, een ongeleid projectiel zonder focus in haar leven. Maar wie zegt dat je leven in een rechte lijn naar succes moet lopen? Paula heeft nog alle tijd van de wereld, maar voelt wel al de druk van een ‘efficiënt leven’ in haar nek hijgen. Niet zo gek dat ze zich daar nog even aan wil onttrekken.

Jeune femme is gemaakt door een grotendeels vrouwelijke crew, waarbij met name het camerawerk en de Franse elektromuziek van Julie Roué opvallen. De makers scheppen de juiste tegendraadse sfeer voor Paula’s metamorfose naar een leven waarin ze zelf de touwtjes in handen neemt.