Guardians of the Galaxy Vol. 3

De derde Guardians of the Galaxy-film is een bevredigende afsluiter van een fijn afwijkende trilogie. Toch lijdt ook deze film weer aan Marvels metaalmoeheid.

De ‘beschermers van het universum’ zijn altijd buitenbeentjes geweest in het superheldenuniversum van Marvel. In de strips konden ze vroeger niet tippen aan de populariteit van Iron Man of Captain America, en dus was er weinig hoop toen regisseur James Gunn deze eigenzinnige superhelden in 2014 verzamelde voor zijn eerste Guardians of the Galaxy-film. Het bleek echter een meesterzet: de eerste twee Guardians-films werden grote hits en hadden in tegenstelling tot de andere, meer generieke Marvel-films een duidelijk eigen smoel.

De derde en laatste Guardians of the Galaxy-film komt uit in een periode waarin de succesformule van Marvel scheurtjes vertoont. Sinds het imponerende succes van Avengers: Endgame (2019) is Marvel duidelijk zoekende. Doctor Strange 2 (2022), Black Widow (2021) en Thor: Love and Thunder (2022) werden al wisselend ontvangen en Ant-Man and the Wasp: Quantumania (2023), de meest recente film van de studio, leverde amper genoeg op om uit de kosten te komen. Het Marvel-universum, dat inmiddels bestaat uit 32 films en acht tv-series, is tegenwoordig eindeloos groot en complex dankzij de introductie van het ‘multiversum’, waarmee de normale wetten van tijd en ruimte niet meer gelden.

Regisseur-scenarist Gunn heeft altijd redelijk zijn eigen plan getrokken in het Marvel-keizerrijk van producent Kevin Feige, die voor alle films de lijnen uitzet. Regisseurs zijn daarbij vaak inwisselbaar, maar Gunn wist op de Guardians-films íets van een eigen stempel te drukken. Als hij al moest zorgen dat de verhaallijnen kloppen met het grotere plaatje, deed hij dat vaak met tegenzin. Voor zijn derde film heeft Gunn weinig te verliezen: eind vorig jaar werd hij benoemd tot creatieve baas van het superheldenuniversum van DC, de grote concurrent van Marvel.

Die vrijheid zorgt voor een grotendeels bevredigende afsluiter van zijn trilogie, hoewel ook de Guardians niet helemaal kunnen ontsnappen aan de Marvel-metaalmoeheid (vooral zichtbaar in de veel te lange speelduur en de teleurstellend generieke slotakte). Rode draad in de film is het achtergrondverhaal van wasbeer Rocket (met de stem van Bradley Cooper), die vroeger het slachtoffer was van The High Evolutionary (Chukwudi Iwuji), een kwaadaardige wetenschapper met een godcomplex, en nu op wraak zint.

Maar de plot is in de Guardians-films bijzaak. Gunn heeft genoeg aan zijn vlotte regie, de prettige cast (met Dave Bautista, Chris Pratt en Zoe Saldana) en de soundtrack (opnieuw dik in orde). ‘The old days are gone’, klinkt het in de slotminuten en die woorden gelden in dit geval zowel voor de Guardians als voor regisseur Gunn. Maar gelden ze ook voor Marvel?