Forest: I See You Everywhere

Spannende, beheerste twistgesprekken

Forest: I See You Everywhere

In zes claustrofobische dialogen laat de Hongaarse auteur Benedek Fliegauf de kijker raden naar de relatie tussen de sprekers en waar ze het wel en niet over willen hebben.

Een tiener vertelt over de laatste keer dat ze haar moeder zag. Het is een oefening voor haar spreekbeurt, zo blijkt. Tegenover haar zit een man. Hij luistert. Wie hij is? Dat zal langzaamaan blijken. Door zo langzaam het gordijn op te trekken, lokt de Hongaarse scenarist en regisseur Benedek Fliegauf (Milky Way, 2007; Just the Wind, 2012; Lily Lane, 2016) de kijker vlotjes zijn film binnen.

De dialoog tussen het meisje en de man is het eerste van zes spannende twistgesprekken die opvallend beheerst worden gevoerd: het drama wordt niet aangedikt, waardoor de nadruk komt te liggen op wat er wordt gezegd en hoe de personages zich tot elkaar verhouden. Vrijwel alles in deze lowbudget film zonder art direction of muziek is in close-up gefilmd, in schemerige vertrekken.

Forest: I See You Everywhere is, zoals The Film Share het op Facebook zo mooi samenvatte, ‘een claustrofobisch psychodrama over het labyrint van menselijke relaties’. Een omnibusfilm over confrontatie, perspectief, manipulatie en consequenties van ingrijpende gebeurtenissen. De dood speelt in alle vertellingen op de een of andere manier een rol. Dat levert boeiende dialogen op, die gaandeweg van thema en insteek kunnen veranderen.

Een ruzie over een uitgeleende camera verandert in een verdwijningsdrama, een conversatie over een levensgevaarlijke operatie schakelt naar het blootleggen van een geheim, een puber die door zijn moeder wordt aangesproken op zijn verwerpelijke gedrag, veegt de vloer aan met haar opvattingen. In een episode waarin maar één kant van het verhaal wordt gehoord, worden conclusies getrokken die desastreus blijken. Goed luisteren dus, goed kijken en je verplaatsen in de ander is de boodschap.

In de proloog en epiloog treft een meisje haar opa aan in een stoel: de enige situatie waarin wrevel niet leidend is. Nieuwkomer Lilla Kizlinger, het meisje uit het eerste korte verhaal, won in Berlijn de Zilveren Beer voor beste bijrol.