Do Not Expect Too Much from the End of the World

Sjezen door een laat-kapitalistische hel

Do Not Expect Too Much from the End of the World

Alleen Radu Jude kan zo’n creatieve, veelzijdige en uitbundige film maken over de hel die kapitalisme heet. Dit drie uur durende meesterwerkje is zijn joyride door de experimentele cinema.

Recensies geven per definitie een incompleet beeld van een film, maar als er één werk is dat zich niet in driehonderd woorden laat vangen, dan is het Radu Jude’s Do Not Expect Too Much from the End of the World. Dit tegendraadse werk laat zich het best omschrijven als hypercinema: een film die uiteenlopende ideeën, stijlvormen, beeldelementen, verwijzingen en andere elementen samenbrengt, maar alsnog werkt als een coherent, intertekstueel geheel.

Dat is vooral te danken aan de rebelse energie van Radu Jude, die zichzelf met een flink aantal films heeft bewezen als de meest creatieve regisseur in Roemenië. Niemand anders weet de misère van de Roemeense New Wave zo vrolijk te vertalen naar essayistische en intellectuele films vol bijtende ironie.

Dat doet hij weer met Do Not Expect…, waarin de overwerkte Angela (een briljante Ilinca Manolache) met haar autootje door de laat-kapitalistische hel van hedendaags Boekarest sjeest om arme stumpers op camera vast te leggen voor de casting van een bedrijfsvideo over veiligheid en ongevallen op de werkvloer. Het werk is shit en de dag is lang. In korrelig zwart-wit zie je de verveling en vermoeidheid toenemen.

Andere regisseurs zouden die duur op een rechtlijnige manier voelbaar maken, door het publiek ook te tergen met de loomheid van een leven vol onnodige arbeid. Zo is Jude niet. Hij kanaliseert de rauwe energie van videoplatform-TikTok, versnijdt Angela’s verhaal met de Roemeense film Angela merge mai departe uit 1982 en zoekt dwarsverbanden met verguisde commerciële cinema om zijn eigen kosmos van terging te maken.

Hij neemt er bijna drie uur de tijd voor, maar beloont ons gedurende de rit door steeds nieuwe wendingen te nemen en nieuwe invalshoeken te vinden. Dit is de meest toegankelijke experimentele cinema die je deze zomer in de filmtheaters zult vinden.