Can You Ever Forgive Me?
De scherpe bochten van het bestaan
Hollywood gunt zijn misantropen graag een happy ending. Can You Ever Forgive Me? bewijst dat de realiteit weerbarstiger is.
“Ik ben 51 en ik hou meer van katten dan van mensen”, zegt Lee Israel, de schrijfster die centraal staat in Can You Ever Forgive Me? De film is net onderweg, maar het publiek, dat in de allereerste scène al zag hoe Israel haar collega’s whiskydrinkend uitscheldt, denkt: Duh. “Je moet aardiger worden”, zegt Israels agent, die moest toezien hoe Israels meest recente biografie flopte. “Trek een schoon shirt aan. En stop met drinken.” We weten hoe een film over een misantroop zou moeten verlopen: eerst gaat het slecht, dan gaat het slechter en uiteindelijk leert de hoofdpersoon Een Levensles. Hij trekt een schoon shirt aan en stopt met drinken. Maar Can You Ever Forgive Me? is gebaseerd op feiten, en de realiteit laat zich nu eenmaal niet zo makkelijk ombuigen naar een happy ending.
Can You Ever Forgive Me? speelt zich af in het smoezelige New York van begin jaren negentig. Israel is haar bijbaantje kwijt en ze geeft haar laatste dollars uit aan medicatie voor haar zieke kat. Op een feestje, waar ze zoveel mogelijk drinkt voordat ze met ruzie én een gestolen jas vertrekt, hoort ze de zelfvoldane successchrijver Tom Clancy opscheppen dat een writer’s block een uitvinding is van luie schrijvers. Israel is precies zo’n schrijver: thuis staart ze eindeloos naar het wit van het papier in haar typmachine. Maar ze is niet lui. Ze gaat gebukt onder een groot gevoel van minderwaardigheid.
Regisseur Marielle Heller (The Diary of a Teenage Girl) en scenarioschrijvers Nicole Holofcener (Enough Said) en Jeff Whitty maken van Israel, die dus echt bestaan heeft, geen slachtoffer. Ze maken haar hoekig. Onbeschoft, koppig. En een misdadiger bovendien. Want op het moment dat Israel de bodem van haar depressie heeft bereikt, ontdekt ze een nieuwe toepassing van haar gave om volledig op te gaan in de hoofdpersonen van haar biografieën. Ze begint brieven te schrijven als beroemde schrijvers, om ze als echt te verkopen.
Can You Ever Forgive Me? kabbelt prettig voort op het kalme ritme van de jazzy score. Het grootste vuurwerk van de film, die het midden houdt tussen bitterzoete comedy en lichtvoetig drama, zit in het spel van enerzijds Melissa McCarthy als Israel en anderzijds Richard E. Grant als Jack Hock, de drinking buddy die ze gaandeweg oppikt. Ze vinden elkaar in hun cynisme, maar waar Israel somber is, is Hock in wezen een optimist. Levenslustig en naïef. Ook hij is down on his luck maar in tegenstelling tot Israel weet hij mee te buigen met de scherpe bochten van het bestaan. Het fijnste aan Can You Ever Forgive Me? is dat Israel dat niet kan, meebuigen met het leven, en dat ze dat ook niet leert.
