Bottle Rocket

Twee versies van het speelfilmdebuut van Wes Anderson tonen de basis voor zijn latere werk.

Anthony (Luke Wilson) klimt langs lakens uit het raam van een gekkenhuis, waar hij eerst vrijwillig heen is gegaan. Hij wil zijn vriend Dignan (Owen Wilson, die meeschreef aan het scenario), die zijn ‘ontsnapping’ mogelijk maakt, een plezier doen. Na samen met Bob (Robert Musgrave) een kleine boekwinkel te hebben beroofd, slaan de drie twintigers op de vlucht in de veronderstelling dat ze als zware criminelen vervolgd zullen worden. Ze klemmen de buit krampachtig tegen zich aan in een tiental kleine zakjes, bij gebrek aan een grote zak. Deze eerste scènes typeren Wes Anderson’s speelfilmdebuut over drie lapzwansen die dromen van een carrière als dief.

Bottle Rocket is een uitgebreide versie van Wes Andersons gelijknamige korte zwart-wit film uit 1994, die ook te vinden is op deze dvd. Voor zowel de Wilson-broers, als Musgrave, als Anderson zelf, was dit hun filmdebuut. In de nieuwe Bottle Rocket zien we de basis voor Andersons liefde voor buitenstaanders van Rushmore (1998), de passie voor kleuren van The Life Aquatic with Steve Zissou (2004) en de geinige dialogen van The Darjeeling Limited (2007). Inclusief schoonheidsfoutjes — zo nu en dan verliest de film vaart — en dat maakt hem des te hilarischer.

De vrolijke muziek, die doet denken aan de liedjes van The Kinks, kabbelt voort en symboliseert het ‘carpe diem’-gevoel. Het is het levensmotto van de jongens, ondanks het feit dat ze een vijfenzeventig-jarenplan hebben opgesteld. De namen van personages, zoals ‘Future Man’, ‘Applejack’ en ‘Row Boat’, lijken voortgekomen uit inside jokes, maar behouden ook voor de kijker hun humor. En juist dat soort grapjes maakt Bottle Rocket tot wat hij is. Hij laat zien, met name de eerste versie, dat jonge filmmakers een film maakten zonder te denken aan succes en opbrengst maar gewoon, omdat ze daar zin in hadden.