Boiling Point

Hectische avond in een overboekt restaurant

Boiling Point

In Boiling Point zien we de chef van een Londens toprestaurant bezwijken onder de immense druk. Het geweldig geacteerde keukendrama is gefilmd in één lange camerabeweging, waarmee regisseur Philip Barantini een ongekend gevoel van urgentie oproept.

Zodra we chef-kok Andy zijn restaurant zien binnenwandelen is duidelijk dat deze man het kookpunt al bijna bereikt heeft. Sinds zijn memorabele debuut in Snatch (2000) speelde Stephen Graham al heel wat opgefokte kerels en ook deze Andy is een vat vol opgepotte emoties.

Een recente scheiding heeft zijn tol geëist. En nu staat, op een drukke avond voor Kerst, een inspecteur van de Voedsel- en Warenautoriteit op de stoep. Nadat de keurmeester korte metten heeft gemaakt met Andy’s achterstallige keuken­administratie reageert de chef zijn frustratie af op zijn brigade keukenhulpen.

Dat is nog maar het begin van een hectische avond vol persoonlijke sores, een halflege voorraadkast en een overboekt restaurant. Alsof het uitserveren van tientallen borden oesters, lamsboutjes en makreel niet stressvol genoeg is, komt uitgerekend deze avond een televisiekok eten, die vroeger Andy’s baas was. De onverwachte gast heeft een beruchte restaurantcriticus meegenomen en haalt in ongemakkelijke tafelconversaties een boel oud zeer naar boven. Om de rivaliteit erin te wrijven bestelt de tv-beroemdheid een extra bakje specerijen. Want: “Dit gerecht is 98 procent top. Andy had mij altijd nodig om hem tot grote hoogten te stuwen.”

Als portret van een getalenteerde kok die op het punt staat te bezwijken onder persoonlijke en professionele druk is Boiling Point sowieso geslaagd. De getergd acterende Stephen Graham wordt bijgestaan door een ijzersterk acteerensemble. En het drama wordt voortgestuwd door een al net zo sterk scenario, met naturel klinkende dialogen. Wat de film bijzonder maakt is de lange camerabeweging die regisseur Philip Barantini en cameraman Matthew Lewis inzetten om de kijker te betrekken bij de onvermijdelijke instorting van de hoofdpersoon.

Anders dan Aleksandr Sokoerovs nadrukkelijk virtuoze Russian Ark (2002), of het thrillerachtig manipulatieve Utøya 22. juli (2018) van Erik Poppe, gebruiken Barantini en co dat ene doorlopende shot om bijna nonchalant door het Londense restaurant te dwalen. Regelmatig maakt de camera zich los van Andy om stil te staan bij een aangrijpend moeder-zoon-drama in de patisserie of het irritante gebral van arrogante influencers die iets buiten de kaart om willen bestellen. Achter die schijnbare nonchalance gaat uiteraard een krankzinnige mate van organisatie en timing schuil: net als in een professionele restaurantkeuken moeten alle ingrediënten op tijd op de juiste plaats staan en moet alles in één keer goed gaan.

Boiling Point werd gefilmd in maart 2020. In de aanloop naar de eerste covid-lockdown werd het schema noodgedwongen teruggebracht van vier naar twee productiedagen. Dat zal zeker hebben bijgedragen aan het bijna tastbare gevoel van urgentie.