Blackbird Blackbird Blackberry

Als enige trotseert zij de doornen

Blackbird Blackbird Blackberry

Elene Naveriani schetst in hun tweede speelfilm een invoelend beeld van de coming-of-age van een bijna-vijftiger.

Als Etero in het ravijn valt, is het hele dorp er als de kippen bij. Nog voor de vrouw bekomen is van haar buiteling, staan haar bezorgde buren met z’n allen om haar heen. Schemert er een lichte teleurstelling in hun blikken als Etero haar ogen toch weer opent? Hadden ze ergens diep van binnen toch gehoopt op een meer dramatische afloop?

Etero maakt haar val tijdens het plukken van bramen aan de rand van een ravijn en dat spreekt boekdelen over haar karakter. Als enige in het dorp neemt ze de moeite om de doornen van de bramenstruik te trotseren, op zoek naar de zoete vruchten. En als enige nadert ze de rand van het ravijn. Hoe ingeslapen het leven van deze alleenstaande, 48 jaar oude, onopvallend geklede eigenaar van het dorpswinkeltje ook lijkt, diep in haar hart is Etero eigengereider en avontuurlijker dan haar dorpsgenoten, en misschien ook Etero zelf, kunnen bevroeden.

Die inborst gaat ze steeds meer omarmen na haar bijna-doodervaring. Om te beginnen start ze een gepassioneerde affaire met Murman, de getrouwde bezorger van haar leverancier. De liefdevolle en zorgvuldig in beeld gebrachte seksscènes tussen de twee zijn een van de troeven van Blackbird Blackbird Blackberry (Shashvi shashvi maq’vali). Twee mensen die wat betreft leeftijd en lichaamsbouw niet passen in het heersende schoonheidsideaal, en desondanks wellustig mogen genieten van elkaars lichamen, wat door de camera al even gretig wordt gadegeslagen, zonder door te slaan naar platte objectificering. Knap werk van regisseur Elene Naveriani en cinematograaf Agnesh Pakodzi.

Blackbird Blackbird Blackberry, gebaseerd op de gelijknamige roman van Tamta Melashvili, is in feite een klassieke coming-of-age. Etero doorloopt pas als bijna-vijftiger de zoektocht naar seksualiteit en identiteit die in films vaak aan jongeren is voorbehouden. Maar dan met het verschil dat voor de tieners en twintigers in vergelijkbare verhalen de uitkomst van hun proces van ontwaken meestal is dat ze weg moeten uit hun benepen omgeving om echt zichzelf te kunnen zijn. Maar Etero wil helemaal niet weg uit dit dorpje waar ze al haar hele leven woont. Ze wil er alleen wel wat gelukkiger en vooral meer zichzelf kunnen zijn.