Bird

Op het eerste gezicht lijkt Andrea Arnolds Bird misschien geen sprookje, maar onder het ruige oppervlak schuilt een magisch verhaal over transformatie.

Er was eens, ergens aan de rand van een grote stad, een dapper twaalfjarig meisje. Bailey woonde in een gebouw dat door de jaren was getekend, samen met haar stoere halfbroer Hunter en hun jonge vader Bug. Bailey (Nykiya Adams) was altijd op zoek naar avontuur. Overdag struinde ze vaak langs de galerijen van hun flatgebouw, waar de wind door de open ruimtes waaide en ze de vogels hoog in de lucht kon zien zweven.

Altijd had ze haar camera paraat. Ze filmde de meeuwen die haar pad kruisten en droomde weg over een leven vrij en ongebonden als een vogel. Baileys vader Bug (Barry Keoghan) droeg zijn naam met trots. Zijn lichaam was bedekt met de zwarte inkt van krioelende wezens. Kevers, rupsen en vlinders. Net zoals hij de natuur altijd in z’n greep probeerde te houden, leek het alsof hij de kracht van deze insecten in zijn eigen huid wilde opsluiten.

Bug, Hunter en Bailey leefden in armoede. Maar Bug was onlangs gezegend met een bijzondere pad, een magisch wezen dat een dik slijm afscheidt dat, wanneer je het inneemt, de wereld om je heen doet veranderen. “Als ik het slijm kan opvangen en verkopen,” dacht Bug bij zichzelf, “zijn de dagen van eenvoud voorgoed voorbij.” Maar de pad onthulde zijn magie alleen wanneer hij zich bedreigd voelde – alleen het juiste lied zou het magische slijm doen ontwaken.

Bailey droomde ervan vrij te zijn als een vogel; Bug wilde de wezens om hem heen juist beheersen. Hoewel Bailey en haar vader verschillende werelden bevolkten, leefden ze in een fragiele harmonie samen. Alles veranderde toen Bug op een dag verkondigde dat hij met zijn nieuwe vriendin zou trouwen. De bruiloft was aanstaande zaterdag en de voorbereidingen waren al in volle gang.

Bailey’s nieuwe stiefmoeder, een jonge vrouw met de ijzeren wil van een koningin, dwong haar in een roze jurk. Maar de stoere Bailey, met haar korte haren en vurige geest, voelde zich beter in broeken waarin ze vrij kon bewegen. Gefrustreerd door de eisen van haar stiefmoeder en het besluit van haar vader, besloot ze haar huis te ontvluchten.

Uitgeteld van de gebeurtenissen van de dag viel Bailey die avond in een vredige slaap. Toen ze de volgende ochtend wakker werd, verscheen daar plotseling een vreemde man. Hij stelde zichzelf voor als Bird en vertelde dat hij op zoek was naar zijn verloren ouders.

Bird (Franz Rogowski) deed zijn naam eer aan. Hij bewoog zich zo vrij als een vogel, droeg lange, doorschijnende jurken en stond het liefst op de rand van hoge flatgebouwen. Waar Bailey ging, volgde hij. Met een nieuwsgierige blik en een hart van goud waakte hij over onze jonge hoofdpersoon.

Bailey’s zoektocht bracht haar naar het huis van haar moeder, waar haar boze stiefvader en drie jongere broertjes en zusjes haar opwachtten. De stiefvader heerste over zijn kleine koninkrijk met harde hand. En de dappere Bailey, bijgestaan door haar nieuwe vriend, bedacht een plan om hem van de troon te stoten. Het antwoord, zo wil dit verhaal, zou te vinden zijn in de diepe connectie met het rijk der dieren en natuur, die ook een diepere connectie betekent met jezelf.

Let wel, beste lezer, dit is een sprookje, hoe duister de wereld van Bailey soms ook leek. Net zoals de muren van Baileys kamer bedekt waren met graffiti, maar Bailey daaroverheen de video’s van vrije vogels projecteerde, bleef Bailey haar dromen koesteren, hoe ver weg ze soms ook leken.

Op een dag werd Bailey wakker en vond ze bloed in haar ondergoed. Het was een teken, wist ze, van een aankomende transformatie. En volgens de regels van het sprookje betekent een transformatie niet alleen een nieuw begin, maar ook de kans om de wereld met andere ogen te bekijken. De zoektocht die ze met Bird begon, zou niet alleen haar leven veranderen, maar ook de manier waarop ze haar plaats in de wereld zag.

Terwijl haar eigen vader steeds verder in de ban raakte van het lied dat het slijm van de pad zou doen ontwaken, ontpopte Bird zich tot een alternatieve vaderfiguur. Hij zette de deur open voor Bailey om haar eigen weg in te slaan. En hij leerde haar dat echte vrijheid niet te vinden is in het ontsnappen aan de werkelijkheid, maar juist in het verbinden met de wereld.