Elsa Amiel en Julia Föry over Pearl

'Deze bodybuilders voelen zich juist zéér vrouwelijk'

Pearl

Met haar bescheiden speelfilmdebuut Pearl schetst Elsa Amiel een afgewogen portret van een vrouwelijke bodybuilder die onverwacht een rol krijgt toebedeeld die ze dacht te hebben afgesloten: die van moeder.

Och ja, in een film spelen, waarom niet, dacht Julia Föry, toen regisseur Elsa Amiel haar benaderde. Als professioneel bodybuilder was ze al gewend om op het podium te staan – en performen is performen, toch?

Daar bleek ze zich op te hebben verkeken, vertelt de Zwitserse Föry lachend op het filmfestival van Venetië, waar Pearl in 2018 in première ging – na vier jaar op de plank wordt de film nu alsnog als VoD uitgebracht in Nederland.

“Op dat podium gaat het om dat ene perfecte moment”, zegt Föry. “Je hebt je haar gedaan, make-up en een kleurrijk pak aan, alles glittert. En je staat ver van het publiek. Het filmen bleek juist heel intiem. Zeker omdat de film gaat om alles wat er achter de schermen gebeurt, ook de lelijke kanten en alle bloed, zweet en tranen die je erin stopt.”

Niet dat het regisseur Elsa Amiel enkel om de duistere kant van het bodybuilden ging – ze wilde vooral een eerlijk portret maken van deze wereld die maar weinig mensen kennen. “Ik was op zoek naar een onderwerp voor mijn speelfilmdebuut – iets rond vrouwelijkheid en het lichaam. Bodybuilden kende ik alleen zoals de meeste mensen het kennen: die opgepompte spierbundels. Als ik beelden van vrouwelijke bodybuilders zag, stond dat heel ver van mijn belevingswereld af. Dus ik wilde het begrijpen. En vanaf de eerste wedstrijd die ik bezocht, wist ik: dit is de film die ik wil maken. Het is zó visueel – fysiek en kleurrijk, maar ook vol contrasten en paradoxen.”

Superheld
Pearl draait om bodybuilder Léa Pearl, van wie het hele leven in het teken staat van haar sport. Ze traint zes uur per dag, volgt een strikt dieet en pompt zich vol met hormonen. Training, dieet en supplementen staan volledig onder beheer van haar trainer Al (Peter Mullan), met wie Léa een behoorlijk disfunctionele maar desondanks stabiele band heeft.

Aan dat evenwicht komt abrupt een einde als haar ex Ben (Arieh Worthalter) een paar uur voor een belangrijke wedstrijd plotseling weer opduikt – met hun zesjarige zoon Joseph (Vidal Arzoni), die Léa al jaren niet heeft gezien. “We hadden een deal”, probeert Léa nog, maar Ben is onvermurwbaar. Zo is Léa plotseling weer moeder, een rol die ze uit haar leven had geschrapt en die ook niet te combineren lijkt met haar gekozen carrière.

In de scènes tussen Léa en Joseph zit de zachte kant van Pearl. Voor het jongetje is zijn moeder een vreemde, maar met haar spierbundels ziet hij haar ook als superheld. Dat kwam vanuit de jonge acteur zelf, legt Amiel uit. “Toen we Vidal en Julia voor het eerst aan elkaar voorstelden, noemde hij haar de Hulk. Dat is de magie van een kinderblik. Daarom moest het ook een jong kind zijn: ik had dat onschuldige perspectief nodig, en niet de oordelende blik van een tiener.”

Feministisch
Wie vluchtig naar deze vrouwelijke bodybuilders kijkt, zou al te makkelijk kunnen denken dat zij hun vrouwelijkheid opzij schuiven. Maar Amiel toont met haar film dat het complexer is. “Ze voelen zich juist zéér vrouwelijk. De meeste bodybuilders die ik sprak tijdens mijn research zouden zichzelf zeker geen activist noemen, maar er zit wel degelijk iets feministisch onder. Het is hún lichaam, hún keuze wat zij daarmee doen, en dat maakt ze niets minder vrouwelijk.”

Die balans en complexiteit was voor Amiel de grootste uitdaging bij het maken van haar eerste speelfilm. “Je slaat al snel door naar de extremen”, zegt ze. “Je laat je al snel verleiden door hoe kleurrijk die wereld is, door het visuele spektakel van die lichamen, maar als dat alles is wat je toont blijft het triviaal. Tegelijkertijd wilde ik ook wegblijven van een documentaire benadering die zich enkel zou richten op de problemen van deze behoorlijk gesloten wereld.”

Amiel vond haar middenweg tussen die twee uitersten door dicht bij haar hoofdrolspeler te blijven. “Ik wilde van binnenuit naar deze wereld kunnen kijken, door háár ogen. Ik heb vier jaar in deze wereld rondgelopen voor ik het gevoel had dat te kunnen. Die tijd was ook nodig om het vertrouwen van de bodybuilders te krijgen. Ze zijn wantrouwend naar buitenstaanders – en terecht: als ze benaderd worden voor films, is dat meestal om als punchline van een grap te fungeren, of voor porno. Maar toen ik hun vertrouwen eenmaal had, heeft niemand ooit meer gevraagd waar mijn film precies over zou gaan.”


Pearl is vanaf 17 augustus 2022 te zien via MeJane, T-mobile en Tele2, en binnenkort ook via CineMember.