Focus: Dit zijn wij
Capharnaüm
Hoe zit een filmfestival eruit dat door oorlogsvluchtelingen zelf wordt georganiseerd? Het is van 18 t/m 20 augustus te zien in het Dit zijn wij filmfestival in Kijkhuis in Leiden, georganiseerd in samenwerking met het Leiden International Film Festival. Het nieuwe filmfestival vertoont zes films, die in de woorden van de organisatoren “niet alleen de verdrietige kant van ons verhaal delen, maar ook de mooie en sterke kant.”
“Wij zijn een groep mensen die allemaal een vergelijkbaar proces hebben doorgemaakt om hier in Nederland te komen”, zo opent de toelichting van de organisatoren op Dit zijn wij filmfestival. “Hoewel we niet allemaal dezelfde achtergrond hebben, hebben we één belangrijk ding gemeen: we zijn allemaal oorlogsvluchtelingen. Wij hebben allemaal ons eigen verhaal en kwaliteiten waar we trots op zijn. We dragen hoop in ons hart – hoop op een beter leven. Daarom zijn we gevlucht voor oorlog. Wij hopen met elke stap op het beste. Via dit filmfestival willen we een stukje van onszelf laten zien.”
Wie denkt dat de zes films die zij selecteerden uitsluitend vluchtelingenverhalen vertellen heeft het mis. De zes film gaan ook over culturele rijkdom, armoede en vooroordelen.
In de feelgoodfilm Dunya & Desie (Dana Nechushtan, 2008) leren twee Amsterdamse hartsvriendinnen wijze levenslessen in Marokko. Geen realistisch drama over sociale en multiculturele perikelen maar een modern sprookje over vriendschap door alle barrières heen. Capharnaüm (Nadine Labaki, 2018) vertelt een hartverscheurend verhaal over armoede. In de film klaagt een straatjochie in Beiroet zijn ouders aan, omdat zij hem als kind zonder perspectief op een menswaardig leven op de wereld hebben gezet.
Het in Jemen spelende The Burdened (Amr Gamal, 2023) gaat ook over de gevolgen van armoede. In het drama ziet een stel, van wie de vrouw zwanger is, geen toekomst voor nog een kind. Ze besluiten tot abortus in een land waarin dat streng verboden is. In het Tunesische Aïcha (Mehdi Barsaoui, 2024) grijpt een schoonmaakster in een hotel aan de rand van de Sahara de kans aan om anoniem naar Tunis te gaan. Het grootstedelijke leven blijkt ook geen paradijs.
Van een andere orde is de in de achttiende eeuw spelende kostuumfilm Pride & Prejudice (Joe Wright, 2005). In de Jane Austen-verfilming laat een geëmancipeerde dochter zich niet zomaar het huwelijkskarretje induwen. The Idol (Hany-Abu Assad, 2015), tenslotte, is een biopic over Mohammad Asaf, de winnaar in 2013 van de Arabische versie van Idols. Overtuigend laat de de film dat tomeloze energie, vasthoudendheid en inventiviteit een mens ver kan brengen. Een hoopvol en inspirerend drama voor niet alleen vluchtelingen.
Dit zijn wij filmfestival | 18 t/m 20 augustus 2025 | Kijkhuis, Leiden