On the Other Side

In dit tot in de puntjes beheerste psychologische drama uit Kroatië geven telefoongesprekken met een oude liefde steeds meer details van een pijnlijke familiegeschiedenis prijs.

De telefoon, een knalrood damesexemplaar met een neurotisch opgewekte ringtone, speelt een voorname rol in On the Other Side. Op een ochtend wordt Vesna, een wijkverpleegster van in de vijftig, op haar werk gebeld. Met het noemen van zijn naam brengt de man aan de andere kant van de lijn een verleden boven dat zij al twintig jaar verborgen probeert te houden. Het wordt al snel duidelijk waarom: deze man, haar echtgenoot die ze al die tijd niet heeft gezien of gesproken, maar met wie ze officieel nog steeds getrouwd is, is een veroordeelde oorlogsmisdadiger.
Haar twee volwassen kinderen hebben dan ook weinig op met de toenaderingspogingen van hun vader. Hun gevoel van eigenwaarde heeft de nodige klappen opgelopen door de diepe haat die het naoorlogse Kroatië koestert voor een man als hij. Dat maakt het intrigerend om er getuige van te zijn hoe Vesna, die in eerste instantie afgemeten op hem reageert, gaandeweg haar reserves laat varen. We zien ook waarom. Niet alleen zijn haar gevoelens voor haar man nooit uitgedoofd, hij is bovendien de enige voor wie ze geen geheim hoeft te verbergen.
Door zijn ingetogenheid is On the Other Side een beetje een onopvallende film, die zijn kwaliteiten niet opzichtig uitvent. Het drama speelt zich voornamelijk af in het hoofd van Vesna, en actrice Ksenija Marinkovi? — bijna elke scène van de film in beeld — zet het subtiel en precies neer. De intimiteit van de telefoongesprekken wordt onderstreept in de beelden, die een gevoel van voyeurisme oproepen: opvallend vaak zien we Vesna door ruiten, gordijnen of jaloezieën.
Intussen geeft het beheerste scenario, via secuur afgepaste doses informatie, steeds meer details van de familiegeschiedenis prijs. Zo komen we er terloops achter dat Vesna’s echtgenoot op het moment dat de burgeroorlog uitbrak in het Joegoslavische leger diende. Het geeft een ander, genuanceerder beeld van hoe iemand aan de verkeerde kant van het conflict belandt. De schaamte en het isolement zijn er voor Vesna niet minder om. In een telefoongesprek met oude vrienden die de wijk naar Belgrado hebben genomen, wordt pas echt voelbaar welke sluier haar leven in Zagreb omhult. Het telefoontje dat daarop volgt, zet alles opnieuw op zijn kop; niet alleen voor Vesna, ook voor ons. En dan zou je de film eigenlijk nog een keer willen zien.

Sasja Koetsier