LEONARD COHEN: I’M YOUR MAN

Laat de naam Leonard Cohen vallen en de mensheid splitst in tweeën. De ene helft vindt de Canadese zanger een zwijmelaar, de andere helft een geweldig gevoelsmens. De concertfilm i’m your man, zal dat niet veranderen.

Ze staan met één been in het bejaardenhuis, maar nog steeds kan niemand om hen heen. De 65-jarige Bob Dylan maakte dit jaar met ‘Modern times’ een nu al klassiek album. De oude bard was deze nazomer in Amerika een paar weken de best verkopende zanger. De 61-jarige Neil Young stond dit jaar met de cd ‘Living with war’ in de frontlinie van de anti-oorlogsbeweging. Met het lied ‘Let’s impeach the president’ riep hij op Bush het Witte Huis uit te jagen. Naast Young en Dylan is ook de 72-jarige Leonard Cohen nog steeds alive and kicking. Vijf jaar geleden sloeg de Canadees, die in 1968 zijn eerste plaat maakte, met ‘Ten new songs’ een nieuwe sobere koers in — het kon nog kaler — die hij voortzette met het album ‘Dear Heather’. Dit jaar staat de mooi oud geworden dichter/songwriter in de schijnwerpers met de concertfilm leonard cohen: i’m your man. De titel is misleidend, want Cohen is alleen aan het einde van de film zingend te horen. i’m your man is een tribuutfilm, waarin anderen zijn liedjes zingen. Ter ere van Cohens zeventigste verjaardag bouwde men in het Australische Sydney een muzikaal feestje met onder meer Nick Cave, de bijna voltallige familie Wainwright (Rufus, Martha, Kate en Anne McGarrigle), Teddy Thompson, Beth Orton, Antony en U2. Iedereen stortte zich op een Cohen-song. Het hoogtepunt is het bloedstollende en aangrijpende ‘If it be your will’ door Antony Hegarty. Probeer daar de ogen maar eens droog bij te houden! Wat is het geheim van de smid?

Monnik
In een van de korte interviewfragmenten tussen de liedjes door, prijst Bono Cohen als ambachtelijke songwriter die soms maanden schaaft aan een liedje.
Ook Cohen zelf komt aan het woord in interviewfragmenten tussen de nummers. Hij laat zich kennen als een prettig mens, die dankzij het Zenboeddhisme — Cohen verblijft sinds 1993 vaak maanden in een klooster — geen last (meer) heeft van een groot ego. "Hoe minder ik werd, hoe beter ik me voelde", merkt de ingewijde monnik op over de lange Zen-weg die hij heeft afgelegd. Geestig is zijn opmerking dat zijn vroegere imago van ladykiller weinig met de werkelijkheid had te maken. "Het was een grap, die me bitter deed lachen in de tienduizend nachten dat ik alleen was." Het is jammer dat de film eindigt met een in de studio opgenomen uitvoering van ‘Tower of song’ door Cohen en U2. Het is een stijlbreuk, want in de studio ontbreekt de opwindende sfeer van het liveoptreden in Sydney. Maar echt onverteerbaar is het ontbreken van Martha Wainwrights uitvoering van ‘Tower of song’ in de film. Vergeleken met haar gepassioneerde zang klinken Cohen en U2 als een gezapig mannenkoortje. Om Wainwrights ‘Tower of song’ te horen, moet u de soundtrack van de film aanschaffen, want daarop staat deze geweldige explosie wel.

Jos van der Burg