AN EDUCATION

Nick Hornby, de godfather van de lad lit, met verfilmde boeken als high fidelity en about a boy, bewerkte de my fair lady-achtige jeugdherinneringen van journaliste Lynn Barber tot filmscenario.

Jenny is nog maar zestien. En ze heeft echt verschrikkelijke ouders. Ouders die willen dat zij het beter gaat krijgen dan zij. En daarom moet ze haar best doen op school. En als dat niet lukt, dan sluiten ze hun ogen wel voor die andere vorm van opwaartse mobiliteit. Londen, 1960. Zo ongewoon is het niet als schoolmeisjes zich omhoog, eh, neuken. Voor Jenny lijkt het een ontsnapping uit haar benauwende milieu. Maar de werkelijkheid zit een stuk cynischer in elkaar.
De Deense regisseuse Lone Scherfig werd voor haar nieuwste film (naar een scenario van about a boy-schrijver Nick Hornby, gebaseerd op de memoires van journaliste Lynn Barber) met deze vertrouwde my fair lady-achtige ingrediënten geconfronteerd. Wat te doen? Er een verrukkelijke sixties-film van maken? Of een zedenschets die wat verder gaat dan een kostuumfilm alleen? Het werd een beetje van allebei, met z’n eigen voor- en nadelen.
Scherfig hoorde eerst als filmmaker bij de Dogma-jongens (zie bijvoorbeeld haar debuut italian for beginners) en ze heeft nog steeds diezelfde naturalistische no-nonsense aanpak Ze gaat niet buiten de romance van Jenny met de veel oudere David staan. Of hij nu deugt of niet, daar komen we vanzelf wel achter. Maar eerst wil ze dat we hem door Jenny’s jonge meisjesogen zien. Daardoor blijft ze dicht bij het gevoel van eerste liefde, hoe desastreus of destructief dat in de ogen van de toeschouwer ook uit kan pakken. Dat ze daarmee de ogen sluit voor de seksuele revolutie die op uitbarsten staat, moeten we maar voor lief nemen. Ook al is dat uiteindelijk onbevredigend aan de film. Want maakte Barber niet vooral furore als schrijfster voor onder meer Penthouse en het boek How to Improve Your Man in Bed? Dan wil je wel weten hoe zij door deze mei-september romance gevormd is.
Nu wordt de toeschouwer net als Jenny (met Carey Mulligan als moderne Audrey Hepburn) verleid door een leven van glitter en glamour, van dromen en hoop, door een kleurrijke jurkenparade. Dit is geen seksuele opvoeding, maar een leerschool in Hollywood-escapisme. Ook best lekker op z’n tijd.

Dana Linssen