Boeken: De laatste droom

Een “gefragmenteerde, onvolledige en een beetje cryptische autobiografie”, noemt Pedro Almodóvar De laatste droom zelf in zijn voorwoord. Het boek bundelt twaalf korte verhalen van de filmmaker (die eigenlijk altijd schrijver wilde worden), geschreven tussen zijn tienerjaren in de jaren zestig en nu.

Slechts enkele van de twaalf verhalen die worden gebundeld in Pedro Almodóvars literaire debuut De laatste droom (El último sueño) zijn direct autobiografisch. Toch schemert misschien nog wel meer dan in zijn films in elk van de verhalen een stukje van zijn leven door.

Wel autobiografisch is het aangrijpende titelverhaal, geschreven na de dood van Almodóvars moeder (“Ze heeft me geleerd […] hoe de werkelijkheid moet worden aangevuld met fictie om het leven gemakkelijk te maken”).

Liefhebbers van zijn filmwerk zullen veel herkennen. Soms ook letterlijk: zo opent de bundel met ‘Het bezoek’, een kort verhaal dat Almodóvar later uitwerkte tot de speelfilm La mala educación (2004). En in de verzurende relatie tussen een regisseur en een acteur in het verhaal ‘Te veel genre- en genderwisselingen’ is een kiem van Almodóvars latere film Dolor y gloria (2019) te herkennen.

De geliefde thema’s van de regisseur hebben ook hier keer op keer een hoofdrol. Maar er zijn ook verrassingen: wie had gedacht dat Almodóvar (zoals hij doet in ‘De spiegelceremonie’) een eigenzinnige draai aan de vampier-­mythe zou kunnen geven?

De laatste droom (El último sueño), Pedro Almodóvar, vertaling Peter Valkenet | 2024, Meridiaan Uitgevers, Amsterdam | 256 pagina’s | €24,99