Actie! Op de set van Wolf

V.l.n.r. Marwan Kenzari (Majid), regisseur Jim Taihuttu, first AD Germain Meser, director of photography Lennart Verstegen, Mustafa Duygulu (Baris) en Cahit Ölmez (Hakan). Foto: Bob Bronshoff

Javaplein 25, 1095 CJ Amsterdam, 29 oktober 2012, 11.07 uur

“Ze hebben deze buurt goed opgeknapt”, zegt een allochtone jongen. De man naast hem knikt instemmend. “Ik kwam hier vroeger veel”, gaat de jongen verder. “Een jongen uit mijn voetbalteam woonde hier. Een Turk. Gokan.”

Aan een tafeltje in een koffiehuis voeren drie allochtone mannen een gesprekje. Het is een druilerige maandagochtend. Buiten, op het Javaplein in Amsterdam-Oost, staan vrachtwagens met lichtapparatuur en catering, anders zou je nauwelijks in de gaten hebben dat het speelfilmopnames zijn. Alles is levensecht; die mannen zitten daar dag en nacht, zoals het gewoonlijk ook een drukte van belang voor de deur is.

Koffiehuis Mavi Kösk ligt enigszins verscholen tussen hotspots als Wilde Zwijnen en Het Badhuis. Het spartaanse vertrek wordt verlicht met tl-balken, her en der staan vierkante tafeltjes met ongezellige kleedjes. Aan de muur hangen een vergeelde poster van het Bureau voor Toerisme van Turkije, een kitscherige prent met twee vogels en een tekst van de Perzische soefi-mysticus Mevlânâ Celâleddîn Rumi.

De glazen voorruit is verbrijzeld; er is provisorisch een stuk glas tegenaan geplakt. “Dat was niet de bedoeling, maar het ziet er wel tof uit”, vindt een productiemedewerker, die bezig is de grootste stukken plakband weg te krabben. Achter hem wordt een camera neergezet, voor een totaalshot door de ruit heen.

Wolf (2013) is de opvolger van Rabat (2011), het regiedebuut van Jim Taihuttu en Victor Ponten. Die roadmovie mag dan met lof en prijzen zijn overladen, Taihuttu vond het jammer dat het “een beetje een pro-integratieplatform” is geworden. Wolf toont daarom de keerzijde van de medaille, want “niet alle jongens zijn zoals in Rabat; helaas komen lang niet alle jongeren van Noord-Afrikaanse afkomst goed terecht”.

Het koffiehuis (het interieur althans, de meeste opnamen vonden plaats in het Utrechtse Kanaleneiland) fungeert als thuishaven van Hakan, een crimineel met lijntjes naar de Turkse onderwereld. De jongeman die naast Hakan is aangeschoven is Majid, een getalenteerde kickbokser uit een achterstandswijk (gespeeld door de ­Tunesisch-Nederlandse Toneelgroep Amsterdam-acteur Marwan Kenzari, eerder ook al te zien in Rabat). Majid heeft dringend geld nodig en is door Hakans neef Baris (Mustafa Duygulu) met Hakan in contact gebracht.

Hakan roert in zijn koffie en zegt tegen Majid: “Baris heeft een afspraak morgen en ik wil dat je met hem meegaat. Als iets je niet bevalt, grijp je in. Als er niks aan de hand is, doe je niks. In beide gevallen krijg je betaald. 5000 euro voor een kwartier werk. Lijkt je dat wat?”

Tijdens de doorloop hangt een hele rits crewleden tegen de lange muur toe te kijken. Velen hebben eenzelfde soort baardje als de acteurs. Taihuttu loopt naar Kenzari. “Je hebt op korte termijn geld nodig”, zegt hij. “En je weet niet hoeveel kansen je nog krijgt. Dat is het belangrijkste.” Kenzari bladert nog eens door het scenario.

Er wordt een tweede camera in het koffiehuis geposteerd. Op de tafeltjes worden koffieglazen en asbakken gezet. “Er zal worden gerookt, maar we zullen het minimaliseren”, zegt de opnameleider. Niemand lijkt onder de indruk. Het staat er al lang blauw, ondanks het bordje ‘verboden te roken’.

De baas van het koffiehuis mag gewoon blijven zitten waar hij altijd zit. Twee andere mannen worden naar een tafeltje gedirigeerd. “Voor het openingsshot is het wel leuk als ze backgammon spelen”, zegt de opnameleider. “En jullie mogen je jas gewoon aanhouden.”

De mannen vinden het prima en lurken tevreden van de koffie die voor hun neus is neergezet. De een bladert door zijn krant. “We moeten wel dobbelstenen hebben”, zegt de ander. “Anders lijkt het niet echt.”


Wolf Nederland, 2013 | Regie en scenario Jim Taihuttu | Productie Habbekrats, Julius Ponten, Victor Ponten, Bo Polak, Philip Harthoorn | Uitvoerend producent Mendy Post | Camera Lennart Verstegen | Montage Wouter van Luijn | Art direction Lieke Scholman | Muziek Gino Taihuttu | Met Marwan Kenzari, Nasrdin Dchar, Raymond Thiry, Chems Eddine, Cahid Ölmez, Bo Maerten | Zwart-wit, 120 min | Distributie Just Bridge Distribution | Te zien vanaf 19 september 2013