Warnow – Reis naar het noorderlicht

Wat gebeurde er aan boord van de Warnow, de ruige loodsboot waarmee acht avonturiers naar Noorwegen wilden varen? Met amateurbeelden reconstrueert Wim van der Aar hun noodlottige zeereis.

Kan een romantisch levensgevoel ook destructief zijn? Het is een vraag die opkomt bij het zien van de spannende en aangrijpende reconstructie Warnow – Reis naar het noorderlicht. Acht vrijbuiters en muzikanten besluiten in 2013 van Schiedam naar Noorwegen te zeilen om het noorderlicht te zien. Niet in een zeilboot, maar in een oude stalen loodsboot uit Oost-Duitsland, zonder kiel en met een deel van een hijskraan als mast. Dat deze Warnow duidelijk niet zeewaardig is en niemand kan zeilen, deert de avonturiers niet; do it yourself is voor deze onafhankelijke geesten belangrijker. Ze vertrouwen erop dat met improvisatie alles wel goed komt.

Als de ruige boot van schipper Arnoud, saxofonist van Crappydog en eigenheimer pur sang, de haven verlaat, stapelen de problemen zich al op. Bij windkracht 9 moeten ze met gevaar voor eigen leven worden gered door de Engelse kustwacht, die door een kapotte motor – de zware Warnow is onbestuurbaar en de golven zijn metershoog – zelf ternauwernood de thuishaven bereikt. De crew van de Warnow stort zich ondertussen, euforisch na hun redding, in het kroegleven van Middlesborough, waar de eerste scheuren in de groep zich aandienen. Schipper Arnoud wil na de levensgevaarlijke overtocht toch door naar Noorwegen, opnieuw met een storm in aantocht.

Tien jaar later reconstrueert Wim van der Aar deze noodlottige zeereis, die vele mensen destijds fascineerde, onder wie NRC-­journalist en zeiler Hans Steketee die er ook al een boek over schreef. Van der Aar interviewt de overgebleven vrienden, doorsneden met de vele filmbeelden die ze schoten aan boord. Wie er aan het woord komt, laat al doorschemeren wie het heeft overleefd en wie niet.

Van der Aar is verzamelaar van amateurfilms die hij gebruikt voor films als De Van Waveren Tapes (2012). Ook nu weer weet hij de amateurfilm een diepere lading mee te geven. De grote vraag blijft: wie was Arnoud? Een charismatische vaderfiguur, een gymnasiast en ex-verslaafde, een overmoedige Icarus, een onbezonnen romanticus gestuwd door doodsverlangen? Duidelijk wordt wel dat hij bewust de onveiligheid opzocht. Maar je kunt wel buiten de maatschappij gaan staan, maar niet buiten de zee. Op open zee kun je niets veinzen. Hier hebben de golven en de wind het voor het zeggen – een harde, levensveranderende les voor de ooit zo zorgeloze vrienden.