Vechtmeisje

Vechtmeisje laat de positieve kant van het kickboksen zien. In Johan Timmers bedachtzame jeugdfilm leert Bo zichzelf pas kennen wanneer ze voor het eerst in de ring stapt. Daarna beseft ze dat ze zich ook een weg uit haar problemen kan slaan.

In de voice-over van Vechtmeisje legt Bo (Aiko Beemsterboer) haar woedeproblemen uit. Als het te veel wordt moet ze hardop in haar hoofd tellen om te kalmeren. Omgeven door puberende broer Dani (Bas Keizer die een vereenvoudigde versie van zijn rol in Cobain speelt) en de huwelijkscrisis van haar ouders werkt dat tellen echter steeds minder goed. Het liefst wil ze het uitschreeuwen, maar wie hoort Bo nou echt?

Op een nieuwe middelbare school en op de kleinere flat van haar inmiddels alleenstaande moeder moet Bo een nieuwe manier vinden om haar opgekropte woede ergens in te steken. Een paar toevallige ontmoetingen met Chellina (geweldig spel van MMA-vechter Mighty Mika) brengen haar bij de lokale kickboksvereniging, waar Cecilia (Imanuelle Grives van Alleen maar nette mensen) met de scepter zwaait. Vechtmeisje wordt dan een hedendaagse variant van die klassieke jaren-tachtigsportfilm, inclusief opzwepende trainmontage, maar dan met een aangename twist. Johan Timmer heeft er een bedachtzame jeugdfilm van gemaakt die bijna alleen maar bestaat uit inspirerende, vechtende vrouwen.

Uitverkorene
Er wordt genoeg gevochten, maar er is niets nodeloos agressiefs aan Vechtmeisje. Sterker nog: als Bo haar nieuwe vechttechnieken wil gebruiken om haar gepeste broer te helpen, wordt daar op neergekeken binnen de boksgemeenschap. Vechten doe je binnen de ring. Daarbuiten neem je de verbeterde versie van jezelf mee. Sport is hier dan ook een vorm van zelfontplooiing die Bo helpt om beter door haar complexe familieleven te navigeren. Zo is haar vooruitgang een inspiratiebron voor Dani om zijn droom als eigenzinnige muzikant te verwezenlijken.

Dat tellen aan het begin van de film heeft Bo tegen het einde van Vechtmeisje niet meer nodig. Timmer vindt wel een mooi beeldrijm door het tellen te laten afspelen in het belangrijke grote, laatste gevecht waar Bo aan meedoet. Wat enigszins afdoet aan Vechtmeisje is dat zij en niet Chellina dit gevecht mag doen. Bo moet in Vechtmeisje leren dat de wereld niet alleen om haar problemen draait en toch is zij — duidelijk een minder goede vechter dan haar vriendin/sparpartner — de uitverkorene voor de finale. Vechtmeisje zou een nog bedachtzamere film zijn als Bo af en toe ook aan de zijlijn zou staan.